سرویس ورزشی-

اهالی و علاقه‌مندان فوتبال حتما تا حالا از کم و کیف این تغییرات و پست‌هایی که دچار آن شده و نام کسانی که رفته و افرادی که جایگزین شده، مطلع شده‌اند و نیازی نیست ما اینجا دوباره آن را تکرار کنیم اما درباره اتفاقات اخیر در فدراسیون فوتبال که محور آن «تغییر بعضی افراد» است، نکاتی به نظر می‌رسد که علی‌رغم تکراری بودن برخی از آنها فکر می‌کنیم تکرارش ضروری باشد. نکته اول که درباره این تغییرات به نظر می‌رسد این است که با توجه به عملکرد فدراسیون و روند کاری و فعالیت هفت ساله آن، اصل تغییرات لازم به نظر می‌رسد، اما مهمتر از تغییرات، «اصلاحات در فوتبال» است که اگر این تغییرات با هدف «اصلاح» کار و بار فدراسیون فوتبال و عملکرد و برنامه‌های صورت گرفته باشد، می‌تواند امیدوارکننده باشد وگرنه رفتن و آمدن آدم‌ها و صرف تغییر «نام‌ها» دردی را دوا نمی‌کند و در، بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید.
نکته بعدی اینکه قبلا هم به سهم خود بارها  تذکر داده و نوشته‌ایم که درست شدن، رو براه شدن، در مسیر بایسته قرار گرفتن و بالاخره حرکت در مسیر پیشرفت و ترقی این فوتبال در گرو انجام کارهای زیاد و در عین حال مهم و بزرگ و دقیق است که البته انجام این کارها از عهده هر کسی ساخته نیست. بر همین اساس هم صریحا عرض کرده‌ایم که در یک ارزیابی کارشناسانه، منصفانه و واقع‌گرایانه، فدراسیون کنونی علی‌رغم تلاش‌هایی که به هر حال به سهم خود انجام داده و می‌دهد، بعد از 7 سال و داشتن فرصت تقریبا کافی، کاملا نشان داده که قادر به برآوردن نیازهای اساسی فوتبال و دست زدن به اصلاحات ضروری که حیات فوتبال ایران وابسته به آن است، نیست. البته با این ارزیابی کیهان تقریبا اکثر کارشناسان و استخوان خرد کرده‌های فوتبال، همراه و موافق هستند، کافی است به نظراتی که این عزیزان طی دو، سه سال اخیر بويژه طی چند ماه گذشته درباره حال و روز فوتبال ایران مطرح کرده‌اند، مروری داشته باشیم از جمله آخرین آنها، نظرات استاد حسن حبیبی است که همین هفته گذشته مسائلی را درباره شرایط کنونی فوتبال ایران گفته بود و چند روز قبل از آن نیز وحید هاشمیان در این باره لب به سخن گشوده و موضوعاتی را مطرح کرده بود و...
بنابراین ما نیز - همان‌طور که بالاتر اشاره شد - اصل تغییرات را لازم و ضروری می‌دانیم و حتی تغییراتی مهم‌تر و وسیع‌تر از این را هم در فدراسیون فوتبال انتظار داریم و فکر می‌کنیم باید صورت بگیرد، اما این که آیا با رفتن این فرد و آمدن آن شخص، مشکلات فوتبال حل می‌شود، به نیازهای ضروری این رشته پرطرفدار و جذاب پاسخ مثبت داده می‌شود و می‌شود به رفع موانع بر سر راه پیشرفت و فسادزدایی و بالاخره، ایجاد اصلاحات حیاتی در فوتبال مطمئن بود؟ سوالاتی است که آینده، پاسخ آن را معلوم خواهد کرد و به اصطلاح از قبل نمی‌شود قضاوت نمود.
با همه این اوصاف، ما معتقدیم - بالاتر هم تلویحا اشاره کردیم - و همواره در گذشته و به نوبه خود تاکید کرده‌ایم که این فوتبال مستعد، بالقوه توانمند و آماده برای حرکت در جاده بزرگی و خلق افتخار، برای نجات و سروسامان یافتن، نیازمند حرکت‌های ریشه‌ای، انقلابی و اصلاحی است، مثلا محتاج مبارزه بی‌امان با فساد و مفسدان و جریانات انگل و عوضی آمده است که از سر وکول آن بالا می‌روند و شیره جانش را می‌مکند، محتاج به کارگیری مردان استخوان‌ خرد کرده، شناخته شده و کاربلدی است که هر کدام «شناسنامه» این رشته ورزشی در ایران هستند. ‌در این باره خوشبختانه اگر قرار باشد کاری صورت بگیرد، مسئولان با کهکشانی از چهره‌‌های خوشنام و نام‌آشنا در سنین و نسل‌های مختلف سروکار خواهند داشت و خواهند دید که هرگز در این رشته با «قحط‌الرجال» مواجه نیستند که بخواهند این مشکل را با دور دادن به، و استفاده از عناصر و جریانات فرصت‌طلب و سوءاستفاده‌چی و... حل ‌کنند و...
این فوتبال با مشکل بزرگ «هویت» و در واقع «بحران هویت» دست به گریبان است و در این باره باید کاری کرد و دست به اصلاحاتی زد، بر همین اساس معتقدیم که برای حل مشکلات اساسی و ریشه‌ای فوتبال، برای اصلاح فکری و فرهنگی آن، برای ارتقای سطح کیفی و فنی آن، برای احیای هویت و بازگرداندن شخصیت و جایگاه حقه آن، بیش از «تغییر افراد» باید به فکر «تغییر افکار» و روش‌ها و خط‌مشی‌ها بود. باید دیدگاه و نگرش خود را عوض کرد وگرنه صرف رفتن «این» و «آمدن» آن، هیچ دردی را دوا و هیچ گره‌ای را از مشکلات این رشته زیبا و جذاب و پرطرفدار باز نخواهد کرد...