(بدان ای سالک راه خدا!)
پیامبر اکرم(ص) درباره رابطه میان برخی انسان‌ها با دنیا می‌فرماید: «عبدالدینار والدرهم» (بحارالانوار، ج76، ص78) اینها عبد و پرستنده پول هستند. امام حسین(ع) نیز در اولین خطبه‌ای که در کربلا خواند فرمود: «الناس عبیدالدنیا» (بحارالانوار، ج44، ص382) مردم برده دنیایند و آن را می‌پرستند.
 این تعبیرات در کلمات ائمه ما وجود دارد و نشان از آن است که رابطه و علقه انسان به مادیات تا کجا می‌تواند ادامه پیدا کند و تا چه حدی پیش می‌رود. ممکن است برخی که منش آماری دارند بگویند: همه مردم این طور نیستند! یعنی خیلی از افراد هم هستند که به بندگی دنیا در نیامده‌اند.
 در روایتی آمده است: اسحاق‌بن غالب گفت: امام صادق(ع) به من فرمود: «یا اسحاق کم‌تری اصحاب هذه الایه؟» تو کسانی که مصداق این آیه شریفه هستند را چقدر می‌دانی؟ یعنی به نظر تو چند نفر از افراد جامعه مصداق این آیه هستند؟ «فان اعطوا منها رضوا و ان لم یعطوا منها اذاهم یسخطون» (توبه- 58) این آیه درباره صدقات است، و ضمیر «منها» به صدقات برمی‌گردد.
 آیه می‌فرماید: اگر پول و دنیا را به آنها بدهی، از تو راضی می‌شوند، و هم به دنبال تو می‌دوند، اما اگر پول به آنها ندهی و دنیا را از آنها دریغ کنی، هم با تو دشمنی می‌کنند و هم از تو روی‌گردان می‌شوند.
به تعبیر دیگر اگر شعار دنیا بدهی. دنبال تو هستند، وگرنه با تو دشمن می‌شوند.
اسحاق می‌گوید من چیزی نگفتم و ساکت ماندم. حضرت به من فرمودند: «هم اکثر من ثلثی‌الناس» (بحارالانوار، ج70، ص124) بیش از دو سوم مردم کسانی هستند که حب دنیا، بر قلوب آنها غلبه کرده و دنیا وجهه قلب آنها گردیده است.(1)
__________________
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص101