اخبار ویژه
شمار منتقدان دولت در مجلس آینده افزایش می‌یابد
یک نماینده حامی دولت پیش‌بینی کرد در مجلس آینده بر تعداد کرسی‌های منتقدان دولت اضافه شود.
ابراهیم نکو یکی از 7-8 نماینده‌ای است که پیگیر تشکیل فراکسیون حامیان دولت بوده اما به موفقیت نرسیده‌اند. مقایسه آرای فرجی دانا (وزیر برکنار شده علوم) به هنگام اخذ رای اعتماد و سپس استیضاح نشان می‌دهد که حدود 70 نفر بر شمار منتقدان افزوده شده است.
نکو در مصاحبه با روزنامه آفتاب یزد و درباره ترکیب مجلس آینده گفته است: آنچه بنده از استیضاح به دستم آمد اینکه حضور گروهی با سبک و سیاق مخالفت با دولت در مجلس آینده حتمی است و احتمالا به کرسی‌هایشان هم افزوده می‌شود. پس دولت نیاز دارد تا به شناسایی نمایندگان حامی خود در مجلس اقدام کند.
وی همچنین گفت: از نکات مهم این استیضاح می‌توان به این مسئله اشاره کرد که دولت آن اقتداری را که در اثر حمایت کسر قابل توجهی از نمایندگان در قبال خود تا به حال در مجلس می‌دید را متزلزل می‌بیند. به عبارت دیگر تعداد نمایندگانی را که متناسب با برنامه‌ها و سیاست‌ها از دولت حمایت می‌کردند را از این به بعد کمتر خواهد دید.
وی با بیان اینکه خطر استیضاح برای دیگر وزرا هم وجود دارد خاطرنشان کرد: البته باید درنظر داشت این تهدیدها بنا به دلایلی به وجود می‌آید. تعامل ضعیف برخی وزرا با نمایندگان از جمله عواملی است که این تهدید را تقویت می‌کند. در واقع وزرا جزئیات برنامه‌های خود را کمتر با نمایندگان به اشتراک می‌گذارند.
ابراهیم نکو گفت: «به نظر می‌رسد دولت و وزرا باید یک اصلاحات ولو اندک را در تعاملات خود با نمایندگان درپیش بگیرند. در واقع می‌خواهم بگویم موضوع وزیر علوم می‌توانست به روز استیضاح نرسد و خیلی راحت در یک نشست صمیمانه قابل حل باشد و در همان ابتدای کار قضیه حل بشود. به هرحال باید بپذیریم. ضمن اینکه دولت نماینده ملت است، نمایندگان نیز وکلای مردم هستند پس هر دو اشتراکات زیادی دارند که می‌طلبد از این اشتراکات برای رفع مشکلات استفاده کنند.»
وی تصریح کرد: «از طرفی دیگر، حامیان اعتدالی دولت در مجلس هنوز آن اقتدار لازم را که بتوانند بر تصمیم‌گیری‌های مجلس تاثیرگذار باشند، را ندارند.»
روحانی 12 سال پیش کدام گرفتاری نفتی را پیش‌بینی کرد؟!
دکتر حسن روحانی در آذرماه سال 81 و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی با ارسال نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور وقت عملکرد بيژن زنگنه وزیر نفت کابینه اصلاحات را به شدت مورد اعتراض قرار داده و اقدام به انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را بیرون از چارچوب قانون توصیف کرده بود.
به گزارش جهان‌نیوز، در بخشی از نامه دکتر روحانی درباره عقد قرارداد کرسنت که نوعی پیش‌بینی درباره آینده است، آمده بود: «عقد قرارداد طولانی گاز با شرکتی غیرمعتبر که بنا بر گزارشات دریافتی از وزارت نفت طی سال‌های گذشته عملکردی ضعیف و توأم با نادیده گرفتن حقوق ایران در ارتباط با میدان نفتی مبارک داشته، تکرار تجربه تلخی است که سالیان دراز گرفتار آن خواهیم بود.»
جهان‌نیوز نوشت: گرفتاری‌هایی که قرارداد کرسنت تا به امروز برای ایران ایجاد کرده و خطر زیان میلیارد دلاری از کیسه بیت‌المال، نشانگر پیش‌بینی دقیق آقای روحانی در سال 81 است.
بنا بر برخی گزارش‌ها جریمه 18 میلیارد دلاری از قبل این قرارداد متوجه ایران شده است. طبق این قرارداد گاز ایران 14 برابر زیر قیمت جهانی به امارات (برای 25 سال) فروخته می‌شد.
به نظر می‌رسد مدیران کرسنت با به‌کارگیری دلالان ایرانی مورد وثوق مدیران در دوره انعقاد قرارداد کرسنت که امروز به لطف دولت یازدهم مجددا بر کرسی قدرت تکیه زده‌اند، تصمیم دارند مسیر را برای رتق و فتق مجدد پرونده به نفع طرف اماراتی رقم زنند. به نوعی می‌توان گفت کرسنت مسیر را به نحوی چیدمان کرده که ایرانیان میان 2 گزینه تن دادن به جریمه هنگفت میلیارد دلاری یا ساخت و پاخت با اماراتی‌های خوش‌اشتها مخیر به انتخاب اجباری یکی باشند.
یادآور می‌شود قرارداد یاد شده با مساعدت و دلالی برخی مدیران ارشد وزارت نفت در دولت اصلاحات منعقد شده و از این نظر برخی از اظهارات همان مقامات مبنی بر مخالفت با بخور بخور و رانت و فساد قابل تأمل است.
تیتر کیهان هوشمندانه بود اما چرا کسی از «به جهنم» دفاع نکرد؟
«تیتر روزنامه کیهان درباره به جهنمی که رئیس‌جمهور به منتقدان گفت خوب و هوشمندانه و روزنامه‌نگارانه بود».
روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد این مطلب را به قلم یکی از اعضای ستاد تبلیغاتی روحانی در زمان انتخابات منتشر کرد و نوشت: راست و صریح بگویم که این 30، 40 نماینده مجلس نبودند که فرجی دانا را از وزارت انداختند، بلکه این تیم رسانه‌ای و غیررسانه‌ای دولت بود که دست روی دست گذاشت تا نه تنها یک وزیر دانا و با فضیلت بیفتد بلکه راه استیضاح باز شود و دیگر وزرا در صف سؤال و توضیح بایستند.
اعتماد می‌نویسد: من از دولتی که دوستش دارم متوقعم که بعد از یک سال از وضعیت انتخاباتی و تبلیغاتی خارج شود و پایش را روی زمین سفت بگذارد و بداند که اگر دیر بجنبد قافیه را باخته است.
این روزنامه با وجود حملات سنگین رسانه‌های حامی دولت علیه استیضاح‌کنندگان می‌افزاید: نه تنها لابی‌من‌ها کاری درخور نکرده‌اند بلکه تیم رسانه‌ای نیز موفق نشده تا هزینه استیضاح را برای رقیب بالا ببرد. استیضاح سهل است، دولت در توضیح توانایی و گزارش کارش نیز ضعیف است. بپرسید ببینید برای انصراف مردم از یارانه چقدر هزینه کردند و دست آخر چه کردند؟
اعتماد نوشت: وقتی سر ماهی 40 هزار تومن کسی همراهی‌تان نمی‌کند بر سر مسائل جدی سیاسی تردید دارم که کسی کنارتان بایستد... بحث یارانه به کنار؛ در یک نزاع ساده بین وزارت کار و شهرداری، متاسفانه دولت بازنده شد و به لحاظ رسانه‌ای رفت جایی که عرب نی انداخت.
نویسنده ادامه می‌دهد: وقتی رئیس‌جمهور قرار است به محفلی برود یا وارد مجلسی شود، 8، 9 نفر دورش را می‌گیرند و با تیتر تکراری «همه مردان رئیس‌جمهور» صلای «نحن عصبه» می‌زنند، اما وقتی که رئیس‌جمهور قدری رو ترش می‌کند و یک به جهنم ساده از دهانش در می‌رود، از این برادران غیور یک نفر هم نیست که پای کار بیاید و از رئیسش دفاع کند و بگوید «خیلی هم خوب گفت که بدخواهان و ترسوها و بزدل‌ها بروند به جهنم». مقایسه کنید روزنامه‌ها را فردای همین «به جهنم». کیهان تیتر زد و چقدر خوب و هوشمندانه و روزنامه‌نگارانه که «رئیس‌جمهور با دعوت به جهنم از گفتمان اعتدل رونمایی کرد». کمترین کاری که رسانه‌های دولت می‌توانستند بکنند این بود که هزینه استیضاح را بالا ببرند، اما رفتارشان طوری بود که نه خانی آمده و نه خانی رفته. فکر می‌کنم این توضیح غیرضروری است که پروپاگاندا با کار رسانه‌ای زمین تا آسمان فرق دارد؛ اگر چه رفقای ما پروپاگاندا هم بلد نیستند. یک سال گذشت و همه ترس من این است که سه سال دیگر هم بگذرد و ما نتوانیم حرفمان را به کرسی بنشانیم
هنر ویژه افراطیون در تبدیل موافقان به مخالفان وزیر علوم!
استیضاح وزیر علوم از سوی نمایندگان انقلابی، پروژه عملیات روانی افراطیون علیه مجلس را به شکست کشاند.
افراطیون طی یک سال اخیر چنین القا می‌کردند که اکثریت مجلس اصولگرا نیست و در برابر تحرکات تندروها و نفاق جدید منفعل عمل می‌کند. اما برکناری وزیری که به عنوان مأمور نیابتی تندروها عمل می‌کرد به توهم‌پراکنی‌ها درباره هویت مجلس پایان داد.
در همین زمینه روزنامه زنجیره‌ای آرمان به نقل از احمد شیرزاد (عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم) نوشت: متاسفانه این یک نقطه ضعف است که نمایندگان حامی دولت هنوز سازوکار درستی برای حمایت از دولت و توانایی تاثیر بر دیگر نمایندگان مجلس را ندارند.
وی در پاسخ این سؤال که نزدیک به 150 نفر از نمایندگان رأی به عدم صلاحیت وزیر علوم دادند، به نظر شما دلیل این تغییر در چینش آرا ضعف دولت بود یا جوسازی مخالفان؟ گفت: توقع بیشتری از مجلس اصولگرا نبود. به هر حال این مجلس یک مجلس اصولگرا است و بدنه آن را نمایندگان اصولگرا تشکیل می‌دهند. ما هم توقع نداریم این مجلس در تمام عقاید خود تجدیدنظر کند. به هر حال در حوزه فرهنگی هنوز با تنگ‌نظری‌هایی مواجه هستیم.
شیرزاد درباره معرفی محمدعلی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم نیز گفت: مشخص نیست که ایشان به عنوان سرپرست در این مجموعه خدمت کنند یا با توجه به مشکلات جسمی که دارند تنها به عنوان سرپرست در وزارتخانه حضور داشته باشند.
در همین حال روزنامه اعتماد نیز با اشاره به اینکه 145 نماینده به عزل فرجی دانا رأی دادند و نمی‌توان این رأی بالا را به جبهه پایداری نسبت داد نوشت: آمارها نشان می‌دهد تعداد اعضای جبهه پایداری در مجلس آن قدرها هم زیاد نیست اما ائتلاف جبهه پایداری و نمایندگان طیف حداد عادل و احمد توکلی بود که فضای استیضاح را تغییر داد. ائتلاف این 145 نماینده شاید در یک سال گذشته زیر سایه 40 تا 50 نماینده مجلس پنهان شده بود. 145 نماینده‌ای که شاید در همه فراکسیون‌های مجلس از رهروان ولایت گرفته تا اصولگرایان و مستقلان حضور دارند و کسی از تولد ائتلاف‌شان خبر نداشته است. حالا اما همین 145 نماینده مجلس به باورهای جدیدی رسیده‌اند.
این روزنامه می‌افزاید: آرای موافق به استیضاح وزیر علوم نشان داد که مخالفان تنها در فراکسیون اصولگرایان مجلس نیستند مشخص شد که عده‌ای هم در فراکسیون رهروان ولایت هستند.
یادآور می‌شود مجلس در حالی با 145 رأی موافق استیضاح، 110 رأی مخالف و 15 رأی ممتنع از فرجی دانا سلب اعتماد کرد که 5 آبان سال گذشته با حسن ظن با وی مواجه شده بود. وی آن زمان با 159 رأی موافق، 70 رأی مخالف و 32 رأی ممتنع مورد اعتماد نمایندگان قرار گرفته بود اما عملکرد وی به عنوان گماشته مسلوب‌الاختیار افراطیون موجب شد نمایندگان از وی سلب اعتماد کنند.
مقایسه 2 رأی فرجی دانا حاکی از آن است که از تعداد موافقان وی 49 نفر کاسته شده و 75 نفر بر مخالفان وی افزوده شده است؛ ضمن اینکه آرای ممتنع درباره وی نیز از 32 نفر به 15 نفر (یعنی 17 نفر) کاهش یافته است. این جابه‌جایی از یک سو حاکی از عزم مجلس به حمایت از دولت در روز رأی اعتماد دارد و از سوی دیگر نشان می‌دهد فرجی دانا با حسن اعتماد مجلس امانتدارانه برخورد نکرده است. اکثریت مجلس با تصمیم اخیر خود نشان داد فراتر از القائات سیاسی و باندی، مجلس طرفدار اصول انقلاب است و بر مرزبندی‌های مصنوعی باور ندارد. در حقیقت روز چهارشنبه 29 مرداد روز بصیرت مجلس بود.
فرجی دانا پیش از این ضمن دریافت تذکرات مختلف نمایندگان از مجلس کارت زرد گرفته بود اما بی‌اعتنایی مکرر وی به تذکرات مراجع عظام تقلید، شورای انقلاب فرهنگی و نمایندگان موجب شد تا این بار وی از مجلس کارت قرمز بگیرد.
در عین حال به نظر می‌رسد برخی بداخلاقی‌ها از جمله دروغ‌پراکنی درباره بورسیه‌ها و ترور شخصیت نمایندگان و نیز اهانت‌های زنجیره‌ای به منتقدان دلسوز در سلب اعتماد مجلس از وزیر علوم کابینه موثر بوده است.
جلسه استیضاح یک خبر دقیق نیز با خود داشت و آن اینکه طیف انگشت‌شمار موسوم به وکیل‌الدوله فاقد کمترین پایگاه در مجلس هستند چه اینکه اگر آنان کمترین نفوذی در مجلس داشتند نباید به اعتبار فعال شدن همان‌ها، افت شدید آرای وزیر علوم در مجلس پیش می‌آمد.
یک نماینده حامی دولت پیش‌بینی کرد در مجلس آینده بر تعداد کرسی‌های منتقدان دولت اضافه شود.
ابراهیم نکو یکی از 7-8 نماینده‌ای است که پیگیر تشکیل فراکسیون حامیان دولت بوده اما به موفقیت نرسیده‌اند. مقایسه آرای فرجی دانا (وزیر برکنار شده علوم) به هنگام اخذ رای اعتماد و سپس استیضاح نشان می‌دهد که حدود 70 نفر بر شمار منتقدان افزوده شده است.
نکو در مصاحبه با روزنامه آفتاب یزد و درباره ترکیب مجلس آینده گفته است: آنچه بنده از استیضاح به دستم آمد اینکه حضور گروهی با سبک و سیاق مخالفت با دولت در مجلس آینده حتمی است و احتمالا به کرسی‌هایشان هم افزوده می‌شود. پس دولت نیاز دارد تا به شناسایی نمایندگان حامی خود در مجلس اقدام کند.
وی همچنین گفت: از نکات مهم این استیضاح می‌توان به این مسئله اشاره کرد که دولت آن اقتداری را که در اثر حمایت کسر قابل توجهی از نمایندگان در قبال خود تا به حال در مجلس می‌دید را متزلزل می‌بیند. به عبارت دیگر تعداد نمایندگانی را که متناسب با برنامه‌ها و سیاست‌ها از دولت حمایت می‌کردند را از این به بعد کمتر خواهد دید.
وی با بیان اینکه خطر استیضاح برای دیگر وزرا هم وجود دارد خاطرنشان کرد: البته باید درنظر داشت این تهدیدها بنا به دلایلی به وجود می‌آید. تعامل ضعیف برخی وزرا با نمایندگان از جمله عواملی است که این تهدید را تقویت می‌کند. در واقع وزرا جزئیات برنامه‌های خود را کمتر با نمایندگان به اشتراک می‌گذارند.
ابراهیم نکو گفت: «به نظر می‌رسد دولت و وزرا باید یک اصلاحات ولو اندک را در تعاملات خود با نمایندگان درپیش بگیرند. در واقع می‌خواهم بگویم موضوع وزیر علوم می‌توانست به روز استیضاح نرسد و خیلی راحت در یک نشست صمیمانه قابل حل باشد و در همان ابتدای کار قضیه حل بشود. به هرحال باید بپذیریم. ضمن اینکه دولت نماینده ملت است، نمایندگان نیز وکلای مردم هستند پس هر دو اشتراکات زیادی دارند که می‌طلبد از این اشتراکات برای رفع مشکلات استفاده کنند.»
وی تصریح کرد: «از طرفی دیگر، حامیان اعتدالی دولت در مجلس هنوز آن اقتدار لازم را که بتوانند بر تصمیم‌گیری‌های مجلس تاثیرگذار باشند، را ندارند.»
روحانی 12 سال پیش کدام گرفتاری نفتی را پیش‌بینی کرد؟!
دکتر حسن روحانی در آذرماه سال 81 و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی با ارسال نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور وقت عملکرد بيژن زنگنه وزیر نفت کابینه اصلاحات را به شدت مورد اعتراض قرار داده و اقدام به انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را بیرون از چارچوب قانون توصیف کرده بود.
به گزارش جهان‌نیوز، در بخشی از نامه دکتر روحانی درباره عقد قرارداد کرسنت که نوعی پیش‌بینی درباره آینده است، آمده بود: «عقد قرارداد طولانی گاز با شرکتی غیرمعتبر که بنا بر گزارشات دریافتی از وزارت نفت طی سال‌های گذشته عملکردی ضعیف و توأم با نادیده گرفتن حقوق ایران در ارتباط با میدان نفتی مبارک داشته، تکرار تجربه تلخی است که سالیان دراز گرفتار آن خواهیم بود.»
جهان‌نیوز نوشت: گرفتاری‌هایی که قرارداد کرسنت تا به امروز برای ایران ایجاد کرده و خطر زیان میلیارد دلاری از کیسه بیت‌المال، نشانگر پیش‌بینی دقیق آقای روحانی در سال 81 است.
بنا بر برخی گزارش‌ها جریمه 18 میلیارد دلاری از قبل این قرارداد متوجه ایران شده است. طبق این قرارداد گاز ایران 14 برابر زیر قیمت جهانی به امارات (برای 25 سال) فروخته می‌شد.
به نظر می‌رسد مدیران کرسنت با به‌کارگیری دلالان ایرانی مورد وثوق مدیران در دوره انعقاد قرارداد کرسنت که امروز به لطف دولت یازدهم مجددا بر کرسی قدرت تکیه زده‌اند، تصمیم دارند مسیر را برای رتق و فتق مجدد پرونده به نفع طرف اماراتی رقم زنند. به نوعی می‌توان گفت کرسنت مسیر را به نحوی چیدمان کرده که ایرانیان میان 2 گزینه تن دادن به جریمه هنگفت میلیارد دلاری یا ساخت و پاخت با اماراتی‌های خوش‌اشتها مخیر به انتخاب اجباری یکی باشند.
یادآور می‌شود قرارداد یاد شده با مساعدت و دلالی برخی مدیران ارشد وزارت نفت در دولت اصلاحات منعقد شده و از این نظر برخی از اظهارات همان مقامات مبنی بر مخالفت با بخور بخور و رانت و فساد قابل تأمل است.
تیتر کیهان هوشمندانه بود اما چرا کسی از «به جهنم» دفاع نکرد؟
«تیتر روزنامه کیهان درباره به جهنمی که رئیس‌جمهور به منتقدان گفت خوب و هوشمندانه و روزنامه‌نگارانه بود».
روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد این مطلب را به قلم یکی از اعضای ستاد تبلیغاتی روحانی در زمان انتخابات منتشر کرد و نوشت: راست و صریح بگویم که این 30، 40 نماینده مجلس نبودند که فرجی دانا را از وزارت انداختند، بلکه این تیم رسانه‌ای و غیررسانه‌ای دولت بود که دست روی دست گذاشت تا نه تنها یک وزیر دانا و با فضیلت بیفتد بلکه راه استیضاح باز شود و دیگر وزرا در صف سؤال و توضیح بایستند.
اعتماد می‌نویسد: من از دولتی که دوستش دارم متوقعم که بعد از یک سال از وضعیت انتخاباتی و تبلیغاتی خارج شود و پایش را روی زمین سفت بگذارد و بداند که اگر دیر بجنبد قافیه را باخته است.
این روزنامه با وجود حملات سنگین رسانه‌های حامی دولت علیه استیضاح‌کنندگان می‌افزاید: نه تنها لابی‌من‌ها کاری درخور نکرده‌اند بلکه تیم رسانه‌ای نیز موفق نشده تا هزینه استیضاح را برای رقیب بالا ببرد. استیضاح سهل است، دولت در توضیح توانایی و گزارش کارش نیز ضعیف است. بپرسید ببینید برای انصراف مردم از یارانه چقدر هزینه کردند و دست آخر چه کردند؟
اعتماد نوشت: وقتی سر ماهی 40 هزار تومن کسی همراهی‌تان نمی‌کند بر سر مسائل جدی سیاسی تردید دارم که کسی کنارتان بایستد... بحث یارانه به کنار؛ در یک نزاع ساده بین وزارت کار و شهرداری، متاسفانه دولت بازنده شد و به لحاظ رسانه‌ای رفت جایی که عرب نی انداخت.
نویسنده ادامه می‌دهد: وقتی رئیس‌جمهور قرار است به محفلی برود یا وارد مجلسی شود، 8، 9 نفر دورش را می‌گیرند و با تیتر تکراری «همه مردان رئیس‌جمهور» صلای «نحن عصبه» می‌زنند، اما وقتی که رئیس‌جمهور قدری رو ترش می‌کند و یک به جهنم ساده از دهانش در می‌رود، از این برادران غیور یک نفر هم نیست که پای کار بیاید و از رئیسش دفاع کند و بگوید «خیلی هم خوب گفت که بدخواهان و ترسوها و بزدل‌ها بروند به جهنم». مقایسه کنید روزنامه‌ها را فردای همین «به جهنم». کیهان تیتر زد و چقدر خوب و هوشمندانه و روزنامه‌نگارانه که «رئیس‌جمهور با دعوت به جهنم از گفتمان اعتدل رونمایی کرد». کمترین کاری که رسانه‌های دولت می‌توانستند بکنند این بود که هزینه استیضاح را بالا ببرند، اما رفتارشان طوری بود که نه خانی آمده و نه خانی رفته. فکر می‌کنم این توضیح غیرضروری است که پروپاگاندا با کار رسانه‌ای زمین تا آسمان فرق دارد؛ اگر چه رفقای ما پروپاگاندا هم بلد نیستند. یک سال گذشت و همه ترس من این است که سه سال دیگر هم بگذرد و ما نتوانیم حرفمان را به کرسی بنشانیم
هنر ویژه افراطیون در تبدیل موافقان به مخالفان وزیر علوم!
استیضاح وزیر علوم از سوی نمایندگان انقلابی، پروژه عملیات روانی افراطیون علیه مجلس را به شکست کشاند.
افراطیون طی یک سال اخیر چنین القا می‌کردند که اکثریت مجلس اصولگرا نیست و در برابر تحرکات تندروها و نفاق جدید منفعل عمل می‌کند. اما برکناری وزیری که به عنوان مأمور نیابتی تندروها عمل می‌کرد به توهم‌پراکنی‌ها درباره هویت مجلس پایان داد.
در همین زمینه روزنامه زنجیره‌ای آرمان به نقل از احمد شیرزاد (عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم) نوشت: متاسفانه این یک نقطه ضعف است که نمایندگان حامی دولت هنوز سازوکار درستی برای حمایت از دولت و توانایی تاثیر بر دیگر نمایندگان مجلس را ندارند.
وی در پاسخ این سؤال که نزدیک به 150 نفر از نمایندگان رأی به عدم صلاحیت وزیر علوم دادند، به نظر شما دلیل این تغییر در چینش آرا ضعف دولت بود یا جوسازی مخالفان؟ گفت: توقع بیشتری از مجلس اصولگرا نبود. به هر حال این مجلس یک مجلس اصولگرا است و بدنه آن را نمایندگان اصولگرا تشکیل می‌دهند. ما هم توقع نداریم این مجلس در تمام عقاید خود تجدیدنظر کند. به هر حال در حوزه فرهنگی هنوز با تنگ‌نظری‌هایی مواجه هستیم.
شیرزاد درباره معرفی محمدعلی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم نیز گفت: مشخص نیست که ایشان به عنوان سرپرست در این مجموعه خدمت کنند یا با توجه به مشکلات جسمی که دارند تنها به عنوان سرپرست در وزارتخانه حضور داشته باشند.
در همین حال روزنامه اعتماد نیز با اشاره به اینکه 145 نماینده به عزل فرجی دانا رأی دادند و نمی‌توان این رأی بالا را به جبهه پایداری نسبت داد نوشت: آمارها نشان می‌دهد تعداد اعضای جبهه پایداری در مجلس آن قدرها هم زیاد نیست اما ائتلاف جبهه پایداری و نمایندگان طیف حداد عادل و احمد توکلی بود که فضای استیضاح را تغییر داد. ائتلاف این 145 نماینده شاید در یک سال گذشته زیر سایه 40 تا 50 نماینده مجلس پنهان شده بود. 145 نماینده‌ای که شاید در همه فراکسیون‌های مجلس از رهروان ولایت گرفته تا اصولگرایان و مستقلان حضور دارند و کسی از تولد ائتلاف‌شان خبر نداشته است. حالا اما همین 145 نماینده مجلس به باورهای جدیدی رسیده‌اند.
این روزنامه می‌افزاید: آرای موافق به استیضاح وزیر علوم نشان داد که مخالفان تنها در فراکسیون اصولگرایان مجلس نیستند مشخص شد که عده‌ای هم در فراکسیون رهروان ولایت هستند.
یادآور می‌شود مجلس در حالی با 145 رأی موافق استیضاح، 110 رأی مخالف و 15 رأی ممتنع از فرجی دانا سلب اعتماد کرد که 5 آبان سال گذشته با حسن ظن با وی مواجه شده بود. وی آن زمان با 159 رأی موافق، 70 رأی مخالف و 32 رأی ممتنع مورد اعتماد نمایندگان قرار گرفته بود اما عملکرد وی به عنوان گماشته مسلوب‌الاختیار افراطیون موجب شد نمایندگان از وی سلب اعتماد کنند.
مقایسه 2 رأی فرجی دانا حاکی از آن است که از تعداد موافقان وی 49 نفر کاسته شده و 75 نفر بر مخالفان وی افزوده شده است؛ ضمن اینکه آرای ممتنع درباره وی نیز از 32 نفر به 15 نفر (یعنی 17 نفر) کاهش یافته است. این جابه‌جایی از یک سو حاکی از عزم مجلس به حمایت از دولت در روز رأی اعتماد دارد و از سوی دیگر نشان می‌دهد فرجی دانا با حسن اعتماد مجلس امانتدارانه برخورد نکرده است. اکثریت مجلس با تصمیم اخیر خود نشان داد فراتر از القائات سیاسی و باندی، مجلس طرفدار اصول انقلاب است و بر مرزبندی‌های مصنوعی باور ندارد. در حقیقت روز چهارشنبه 29 مرداد روز بصیرت مجلس بود.
فرجی دانا پیش از این ضمن دریافت تذکرات مختلف نمایندگان از مجلس کارت زرد گرفته بود اما بی‌اعتنایی مکرر وی به تذکرات مراجع عظام تقلید، شورای انقلاب فرهنگی و نمایندگان موجب شد تا این بار وی از مجلس کارت قرمز بگیرد.
در عین حال به نظر می‌رسد برخی بداخلاقی‌ها از جمله دروغ‌پراکنی درباره بورسیه‌ها و ترور شخصیت نمایندگان و نیز اهانت‌های زنجیره‌ای به منتقدان دلسوز در سلب اعتماد مجلس از وزیر علوم کابینه موثر بوده است.
جلسه استیضاح یک خبر دقیق نیز با خود داشت و آن اینکه طیف انگشت‌شمار موسوم به وکیل‌الدوله فاقد کمترین پایگاه در مجلس هستند چه اینکه اگر آنان کمترین نفوذی در مجلس داشتند نباید به اعتبار فعال شدن همان‌ها، افت شدید آرای وزیر علوم در مجلس پیش می‌آمد.