شیطان در واشنگتن است مصاحبه مدیرمسئول کیهان با اشپیگل (خبر ویژه)
گزارشگر مجله آلمانی اشپیگل پس از گفت‌وگو با مدیر مسئول کیهان نوشت: تفسیرهای شریعتمداری که مانند بتن است، زلزله ایجاد می‌کند. او می‌گوید هرگز با جنایتکاران و دزدان آمریکایی به توافق نخواهیم رسید.
سوزان کولیبل در گزارش خود می‌نویسد: شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه «کیهان» است. روی کارت ویزیت‌اش نوشته «نماینده رهبری» و واقعاً هم آیت‌الله خامنه‌ای شخصاً او را به مدیر مسئولی روزنامه اصولگرای کیهان برگمارده است. کیهان را تیغ برنده دستگاه امنیتی می‌دانند.(!)
وی می‌افزاید: این عضو پرنفوذ رسانه‌ای، طرف مقابل‌اش را با نگاهی تیز میخکوب می‌کند. دفترش در طبقه دوم ساختمان ساده‌ای در مرکز تهران قرار دارد. روی دیوارهای اتاق آیاتی از قرآن در قاب‌های طلایی نقش بسته و عکس‌های آیت‌الله خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای بر دیوار نصب شده‌اند. شریعتمداری می‌گوید به هیچ وجه نباید با آمریکا توافقی در مورد توقف غنی‌سازی امضا می‌شد. صدای وی نرم است. با ادب چای و میوه تعارف می‌کند. اما حرف‌هایی که می‌زند و می‌نویسد مانند بتن است. هرکس برای لحظه‌ای بکوشد به دنیا از دریچه چشم این پاسدار انقلاب نگاه کند، حدس می‌زند که راه رسیدن به توافق چه مسیر سنگلاخی می‌تواند باشد.
اشپیگل تفسیرهای مدیر مسئول کیهان را به زمین لرزه تشبیه کرد و نوشت: برای نمونه وقتی او بحرین را بخشی از سرزمین ایران اعلام کرد، زلزله سیاسی به پا شد.
در ادامه این گزارش آمده است: شریعتمداری شق و رق روی یک صندلی نشسته و با اعتماد به نفس می‌گوید «شیطان در واشنگتن است.» اینکه اینقدر از آمریکا بد می‌گوید تا حدی زیادی به علت نقش آمریکا در تاریخ ایران و نیز تجربه‌های شخصی شریعتمداری است. شریعتمداری بدی‌های غرب را ردیف می‌کند؛ «چگونه آمریکا در سال 1953 کمک کرد که دولت منتخب ایران را سرنگون کنند، چرا که نفت ایران را ملی کرده بود. چگونه آمریکا سفارت خود را در تهران به مرکز جاسوسی بدل ساخت و از صدام در طول جنگ هشت ساله عراق علیه ایران حمایت کرد و در آخر همه اینها از «ظلم تحریم‌ها» انتقاد می‌کند.
اشپیگل خاطرنشان کرد: قبل از انقلاب، شریعتمداری قصد داشت که پزشک شود. بعد دادگاهی در حکومت شاه که مورد حمایت آمریکا بود، او را به حبس طولانی مدت محکوم کرد، زیرا در خفا از آیت‌الله خمینی پشتیبانی کرده بوده است. در ساواک، شریعتمداری 27 ساله را شکنجه کردند و دندان‌هایش را شکستند.
در ادامه این مطلب آمده است: «اینکه آیا رهبر انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای واقعاً افکار افراطی شریعتمداری را تأیید می‌کند یا نه راز هر دو باقی می‌ماند. در هر حال آیت‌الله خامنه‌ای تاکنون این امکان را ایجاد کرده که رئیس کیهان آزادی عمل داشته باشد، حتی وقتی او در جریان مذاکرات با آمریکا بی‌وقفه در روزنامه‌اش می‌نویسد که ابرقدرت آمریکا در هر صورت به زودی کارش به آخر می‌رسد، در حالی که انقلاب اسلامی در جهان گسترش می‌یابد و اینکه ایران «هرگز با جنایتکاران و دزدان» به توافق نمی‌رسد.»
در پایان این گزارش آمده است: آگاهان در نظام سیاسی ایران می‌گویند همه اینها جزء حساب‌های راهبردی، آیت‌الله خامنه‌ای است. این افراد برآنند که آیت‌الله خامنه‌ای گرچه اجازه می‌دهد که دولت با غرب مذاکره کند، بدین منظور است که ببینیم آیا موفقیتی کسب خواهد کرد یا نه. اما اگر در پایان مذاکرات ناکام بماند، پس نویسنده انقلاب شریعتمداری حق داشته است.
سوزان کولیبل در گزارش خود می‌نویسد: شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه «کیهان» است. روی کارت ویزیت‌اش نوشته «نماینده رهبری» و واقعاً هم آیت‌الله خامنه‌ای شخصاً او را به مدیر مسئولی روزنامه اصولگرای کیهان برگمارده است. کیهان را تیغ برنده دستگاه امنیتی می‌دانند.(!)
وی می‌افزاید: این عضو پرنفوذ رسانه‌ای، طرف مقابل‌اش را با نگاهی تیز میخکوب می‌کند. دفترش در طبقه دوم ساختمان ساده‌ای در مرکز تهران قرار دارد. روی دیوارهای اتاق آیاتی از قرآن در قاب‌های طلایی نقش بسته و عکس‌های آیت‌الله خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای بر دیوار نصب شده‌اند. شریعتمداری می‌گوید به هیچ وجه نباید با آمریکا توافقی در مورد توقف غنی‌سازی امضا می‌شد. صدای وی نرم است. با ادب چای و میوه تعارف می‌کند. اما حرف‌هایی که می‌زند و می‌نویسد مانند بتن است. هرکس برای لحظه‌ای بکوشد به دنیا از دریچه چشم این پاسدار انقلاب نگاه کند، حدس می‌زند که راه رسیدن به توافق چه مسیر سنگلاخی می‌تواند باشد.
اشپیگل تفسیرهای مدیر مسئول کیهان را به زمین لرزه تشبیه کرد و نوشت: برای نمونه وقتی او بحرین را بخشی از سرزمین ایران اعلام کرد، زلزله سیاسی به پا شد.
در ادامه این گزارش آمده است: شریعتمداری شق و رق روی یک صندلی نشسته و با اعتماد به نفس می‌گوید «شیطان در واشنگتن است.» اینکه اینقدر از آمریکا بد می‌گوید تا حدی زیادی به علت نقش آمریکا در تاریخ ایران و نیز تجربه‌های شخصی شریعتمداری است. شریعتمداری بدی‌های غرب را ردیف می‌کند؛ «چگونه آمریکا در سال 1953 کمک کرد که دولت منتخب ایران را سرنگون کنند، چرا که نفت ایران را ملی کرده بود. چگونه آمریکا سفارت خود را در تهران به مرکز جاسوسی بدل ساخت و از صدام در طول جنگ هشت ساله عراق علیه ایران حمایت کرد و در آخر همه اینها از «ظلم تحریم‌ها» انتقاد می‌کند.
اشپیگل خاطرنشان کرد: قبل از انقلاب، شریعتمداری قصد داشت که پزشک شود. بعد دادگاهی در حکومت شاه که مورد حمایت آمریکا بود، او را به حبس طولانی مدت محکوم کرد، زیرا در خفا از آیت‌الله خمینی پشتیبانی کرده بوده است. در ساواک، شریعتمداری 27 ساله را شکنجه کردند و دندان‌هایش را شکستند.
در ادامه این مطلب آمده است: «اینکه آیا رهبر انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای واقعاً افکار افراطی شریعتمداری را تأیید می‌کند یا نه راز هر دو باقی می‌ماند. در هر حال آیت‌الله خامنه‌ای تاکنون این امکان را ایجاد کرده که رئیس کیهان آزادی عمل داشته باشد، حتی وقتی او در جریان مذاکرات با آمریکا بی‌وقفه در روزنامه‌اش می‌نویسد که ابرقدرت آمریکا در هر صورت به زودی کارش به آخر می‌رسد، در حالی که انقلاب اسلامی در جهان گسترش می‌یابد و اینکه ایران «هرگز با جنایتکاران و دزدان» به توافق نمی‌رسد.»
در پایان این گزارش آمده است: آگاهان در نظام سیاسی ایران می‌گویند همه اینها جزء حساب‌های راهبردی، آیت‌الله خامنه‌ای است. این افراد برآنند که آیت‌الله خامنه‌ای گرچه اجازه می‌دهد که دولت با غرب مذاکره کند، بدین منظور است که ببینیم آیا موفقیتی کسب خواهد کرد یا نه. اما اگر در پایان مذاکرات ناکام بماند، پس نویسنده انقلاب شریعتمداری حق داشته است.