سخنگوي وزارت خارجه: جزئيات تماس کري و ظريف قابل انتشار نيست
سخنگوي وزارت امور خارجه درباره تماس وزراي خارجه ايران و آمريکا گفت؛ جزئيات اين تماس قابل انتشار نيست.
سخنگوي وزارت امور خارجه درباره تماس وزراي خارجه ايران و آمريکا گفت؛ جزئيات اين تماس قابل انتشار نيست.
محمدجواد ظريف دوشنبه هفته جاري در مصاحبه با روزنامه آمريکايي واشنگتن پست، از تماس جانکري درباره تحولات اخير مذاکرات هستهاي خبر داد.
طبق اطلاعات منتشر شده اين تماس از سوي وزير امور خارجه آمريکا بوده و به گفته ظريف هيچگاه ارتباطات قطع نشده است. وزير امور خارجه کشورمان درباره نحوه، ميزان و محتواي اين ارتباطات توضيح بيشتري نداد.
اين مکامله تلفني پس از آن انجام شد که آمريکا برخلاف توافق هستهاي ژنو چندين شرکت و فرد ايراني را در پايان هفته گذشته به ليست سياه تحريمها اضافه کرد.
در حالي که ادعا ميشد واشنگتن به شدت مشغول چانهزني با کنگره براي عدم تصويب تحريمهاي جديد عليه ايران است، اين اقدام از سوي وزارت خزانهداري دولت اوباما به روشني نشان داد رويکرد آمريکا اصرار و تداوم تحريمها عليه ايران است.
طبق اخبار منتشر شده ظريف در اين تماس تلفني نارضايتي خود از اين اقدام را به کري انتقال داده است.
اما جالب آن بود که تماس تلفني کري-ظريف با چنين زمينهاي، بهانهاي براي ابراز شادماني برخي رسانههاي داخلي شد و به جاي پرداختن به اصل ماجرا، مشغول سوت و کف براي اين تماس تلفني شدند.!
ماجراي اين تماس به نشست خبري سخنگوي وزارت امور خارجه نيز کشيده شد اما خبرنگاران باز هم با تابلوي «محرمانه» برخورد کردند.
مرضيه افخم در پاسخ به سؤالي درباره جزئيات گفتوگوهاي اخير بين محمدجواد ظريف و جان کري گفت که توقع رسانهها براي آگاهي از جزئيات اين گفتوگوها قابل احترام است اما همه اخبار قابل انتشار نيست.
به گزارش تسنيم، وي در ادامه افزود که در اين تماسها درباره مجموعه تحولات مرتبط با برنامه عمل و نيز تحولات هفته گذشته صحبت شد.
افخم با اشاره به اينکه اين تماس از جانب طرف آمريکايي صورت گرفته اعلام کرد که وزير امور خارجه ايران نارضايتي خود را از تحولات اخير به کري انتقال داد.
وي در ادامه اعلام کرد که ظريف با کاترين اشتون، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، نيز تماسهايي داشته و اين نوع ارتباطات امري معمولي و عادي به شمار ميروند.
البته اين نخستين بار نيست که دستگاه ديپلماسي مردم و اصحاب رسانه را با «مهر محرمانه» مواجه ميکند. در دو دور مذاکرات هستهاي ژنو در دولت يازدهم نيز همين روند از سوي دولت در پيش گرفته شد و دستگاه ديپلماسي اعلام کرد دليل عدم انتشار جزئيات مذاکرات هستهاي، توافق با طرف غربي در اين زمينه و تعهد همه طرفهاي مذاکره است، اما نکته قابل تامل آن بود که هر روز جزئيات خاصي از مذاکرات در رسانههاي حريف غربي منتشر ميشد و پاسخ ديپلماتهاي ايراني آن بود که اين اخبار چيزي جز گمانهزنيهاي رسانهاي نيست و پس از امضاي توافق موقت مشخص شد بسياري از اخبار و گزارشهاي رسانهاي غرب، از قضا کاملا دقيق و منطبق با فضاي مذاکرات و البته تکميلکننده پازل ديپلماسي طرف مقابل بوده است!
يکي ديگر از اين موارد را ميتوان تماس تلفني اوباما و روحاني دانست. در حالي که از همان ابتدا اختلافي بر سر طرف تماس گيرنده به وجود آمد و بعدها مشخص شد آمريکاييها دروغ ميگويند، دستگاه ديپلماسي کشورمان اطلاعات خاصي از محتواي مذاکرات منتشر نکرد و به عذرخواهي اوباما درباره «ترافيک نيويورک» بسنده شد!
اما چندي پيش با انتشار گزارشهايي درباره وضعيت يک مامور مفقود شده، ابعاد جديدي از اين تماس نيز فاش شد.
رابرت لوينسون که در سال 2007 ناپديد شد، ابتدا گفته ميشد مامور بازنشسته افبيآي بوده که سفري شخصي به کيش داشته است. اما آسوشيتدپرس فاش کرد وي مامور سيا بوده و براي جاسوسي به ايران سفر کرده بوده است.
در حالي که آمريکاييها خود معترفند نميدانند چه بر سر لوينسون آمده و او کجاست، چند روز قبل منابع آمريکايي اعلام کردهاند، سرنوشت اين مامور سيا يکي از مسائل مطرح شده در تماس اوباما- روحاني بوده است!
به گفته منابع رسمي آمريکا اوباما در اين تماس (که برخي خوشخيالهاي وطني آن را تاريخي خواندند!) چندين بار از روحاني ميخواهد لوينسون را آزاد کند!
افخم روز گذشته در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه سخنگوي کاخ سفيد اعلام کرده است آقاي اوباما و روحاني تماس تلفني درباره لوينسون داشتند آيا اشاره سخنگوي وزارت خارجه آمريکا به تماس تلفني روساي جمهور ايران و آمريکا در شهريورماه گذشته است يا تماس تلفني جديد صورت گرفته گفت: آقاي روحاني يک مکالمه تلفني (با اوباما) داشتند. آمريکاييها در رابطه با تبعه خود مطالبي را مطرح کردند و ما متقابلا در اين تماس نگراني خود از وضعيت ايرانياني که در آمريکا زنداني هستند و ايرانياني که به خاطر قوانين آمريکا در کشورهاي ديگر زنداني هستند را اعلام کرديم.
سخنگوي وزارت خارجه در حالي از اين ايرانيان دربند سخن گفت که اشارهاي به جزئيات اين موضوع نکرد، در حالي که طرف مقابل در موقعيتهاي مقتضي اخبار را با توجه به منافع خود رسانهاي ميکنند و از افشاي آنها ابايي ندارد.
محمدجواد ظريف دوشنبه هفته جاري در مصاحبه با روزنامه آمريکايي واشنگتن پست، از تماس جانکري درباره تحولات اخير مذاکرات هستهاي خبر داد.
طبق اطلاعات منتشر شده اين تماس از سوي وزير امور خارجه آمريکا بوده و به گفته ظريف هيچگاه ارتباطات قطع نشده است. وزير امور خارجه کشورمان درباره نحوه، ميزان و محتواي اين ارتباطات توضيح بيشتري نداد.
اين مکامله تلفني پس از آن انجام شد که آمريکا برخلاف توافق هستهاي ژنو چندين شرکت و فرد ايراني را در پايان هفته گذشته به ليست سياه تحريمها اضافه کرد.
در حالي که ادعا ميشد واشنگتن به شدت مشغول چانهزني با کنگره براي عدم تصويب تحريمهاي جديد عليه ايران است، اين اقدام از سوي وزارت خزانهداري دولت اوباما به روشني نشان داد رويکرد آمريکا اصرار و تداوم تحريمها عليه ايران است.
طبق اخبار منتشر شده ظريف در اين تماس تلفني نارضايتي خود از اين اقدام را به کري انتقال داده است.
اما جالب آن بود که تماس تلفني کري-ظريف با چنين زمينهاي، بهانهاي براي ابراز شادماني برخي رسانههاي داخلي شد و به جاي پرداختن به اصل ماجرا، مشغول سوت و کف براي اين تماس تلفني شدند.!
ماجراي اين تماس به نشست خبري سخنگوي وزارت امور خارجه نيز کشيده شد اما خبرنگاران باز هم با تابلوي «محرمانه» برخورد کردند.
مرضيه افخم در پاسخ به سؤالي درباره جزئيات گفتوگوهاي اخير بين محمدجواد ظريف و جان کري گفت که توقع رسانهها براي آگاهي از جزئيات اين گفتوگوها قابل احترام است اما همه اخبار قابل انتشار نيست.
به گزارش تسنيم، وي در ادامه افزود که در اين تماسها درباره مجموعه تحولات مرتبط با برنامه عمل و نيز تحولات هفته گذشته صحبت شد.
افخم با اشاره به اينکه اين تماس از جانب طرف آمريکايي صورت گرفته اعلام کرد که وزير امور خارجه ايران نارضايتي خود را از تحولات اخير به کري انتقال داد.
وي در ادامه اعلام کرد که ظريف با کاترين اشتون، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، نيز تماسهايي داشته و اين نوع ارتباطات امري معمولي و عادي به شمار ميروند.
البته اين نخستين بار نيست که دستگاه ديپلماسي مردم و اصحاب رسانه را با «مهر محرمانه» مواجه ميکند. در دو دور مذاکرات هستهاي ژنو در دولت يازدهم نيز همين روند از سوي دولت در پيش گرفته شد و دستگاه ديپلماسي اعلام کرد دليل عدم انتشار جزئيات مذاکرات هستهاي، توافق با طرف غربي در اين زمينه و تعهد همه طرفهاي مذاکره است، اما نکته قابل تامل آن بود که هر روز جزئيات خاصي از مذاکرات در رسانههاي حريف غربي منتشر ميشد و پاسخ ديپلماتهاي ايراني آن بود که اين اخبار چيزي جز گمانهزنيهاي رسانهاي نيست و پس از امضاي توافق موقت مشخص شد بسياري از اخبار و گزارشهاي رسانهاي غرب، از قضا کاملا دقيق و منطبق با فضاي مذاکرات و البته تکميلکننده پازل ديپلماسي طرف مقابل بوده است!
يکي ديگر از اين موارد را ميتوان تماس تلفني اوباما و روحاني دانست. در حالي که از همان ابتدا اختلافي بر سر طرف تماس گيرنده به وجود آمد و بعدها مشخص شد آمريکاييها دروغ ميگويند، دستگاه ديپلماسي کشورمان اطلاعات خاصي از محتواي مذاکرات منتشر نکرد و به عذرخواهي اوباما درباره «ترافيک نيويورک» بسنده شد!
اما چندي پيش با انتشار گزارشهايي درباره وضعيت يک مامور مفقود شده، ابعاد جديدي از اين تماس نيز فاش شد.
رابرت لوينسون که در سال 2007 ناپديد شد، ابتدا گفته ميشد مامور بازنشسته افبيآي بوده که سفري شخصي به کيش داشته است. اما آسوشيتدپرس فاش کرد وي مامور سيا بوده و براي جاسوسي به ايران سفر کرده بوده است.
در حالي که آمريکاييها خود معترفند نميدانند چه بر سر لوينسون آمده و او کجاست، چند روز قبل منابع آمريکايي اعلام کردهاند، سرنوشت اين مامور سيا يکي از مسائل مطرح شده در تماس اوباما- روحاني بوده است!
به گفته منابع رسمي آمريکا اوباما در اين تماس (که برخي خوشخيالهاي وطني آن را تاريخي خواندند!) چندين بار از روحاني ميخواهد لوينسون را آزاد کند!
افخم روز گذشته در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه سخنگوي کاخ سفيد اعلام کرده است آقاي اوباما و روحاني تماس تلفني درباره لوينسون داشتند آيا اشاره سخنگوي وزارت خارجه آمريکا به تماس تلفني روساي جمهور ايران و آمريکا در شهريورماه گذشته است يا تماس تلفني جديد صورت گرفته گفت: آقاي روحاني يک مکالمه تلفني (با اوباما) داشتند. آمريکاييها در رابطه با تبعه خود مطالبي را مطرح کردند و ما متقابلا در اين تماس نگراني خود از وضعيت ايرانياني که در آمريکا زنداني هستند و ايرانياني که به خاطر قوانين آمريکا در کشورهاي ديگر زنداني هستند را اعلام کرديم.
سخنگوي وزارت خارجه در حالي از اين ايرانيان دربند سخن گفت که اشارهاي به جزئيات اين موضوع نکرد، در حالي که طرف مقابل در موقعيتهاي مقتضي اخبار را با توجه به منافع خود رسانهاي ميکنند و از افشاي آنها ابايي ندارد.