محمدصادق جوادی حصار در مصاحبه با روزنامه آرمان، درباره فقدان جامعیت در «شورای عالی اصلاح‌طلبان» می‌گوید: اگر جمعی از احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب پروای این را ندارند که راه دیگری را انتخاب کنند، آنها مخیر هستند از هر فردی به عنوان نیروی شورای عالی سیاستگذاری استفاده کنند و به نظر من اولین نقدی که به این سیاست خواهد بود، این است که این شورا دیگر شورای عالی اصلاح‌طلبان نخواهد بود بلکه «شورای بخشی از اصلاح‌طلبان با گرایشی خاص» است. نمی‌توان گفت «هر کس با من همراه نیست، اصلاح‌طلب نیست» یا «هر شخصی که با شورای عالی سیاستگذاری زاویه دارد، اصلاح‌طلب نیست.» آیا به راحتی می‌توان گفت آقای سیدهادی خامنه‌ای که منتقد شورای عالی سیاستگذاری است اصلاح‌طلب نیست؟ آیا می‌توان اعلام کرد که حزب اعتماد ملی چون انتقاداتی به شورای عالی دارد از اردوگاه اصلاح‌طلبان بیرون است؟
این اتهام چرا باید به منتقدان شورای مشورتی یا شورای عالی وارد شود که «افرادی که شیوه شکل‌گیری و نحوه عمل شورای عالی را نمی‌پذیرند یا به آن  انتقاد دارند، در جهت تضعیف و تفرقه اردوگاه اصلاح طلبان عمل می‌کنند.» چرا نباید این سؤال مطرح شود که نوع عمل آنها هم ممکن است منجر به ایجاد تفرقه در اردوگاه اصلاح‌طلبان شود؟
وی درباره این نظر که «برخی اعضای شورای عالی مدعی‌اند حزب اعتماد ملی در بدو تأسیس، ساز مخالفت زد و موجب شد اصلاح طلبان در لیست شورای شهر دولیسته شوند...» گفت: اینکه اعتماد ملی عضو شورای هماهنگی نبوده و در مقطعی که لیست داده آن اقدام به منزله مقابله با جریان شورای هماهنگی نبوده بلکه در جهت اثبات ظرفیت ملی خودش بوده است. شما آن فضا را هم در نظر بگیرید، زمانی که رئیس مجلس سابق کاندیدای سال 84 در ریاست جمهوری بود، حزبی نداشت و تنها حزب قانونی آقای کروبی مجمع روحانیون مبارز بود که تنها بخشی از آنها حامی وی بودند ولی دوستانی که در سال 84 در برابر رئیس مجلس سابق موضع گرفتند و وی را عامل تفرقه اصلاح‌طلبان دانستند آیا حاضر هستند در یک فضای منصفانه رفتار سال 84 آنها را نقد کنیم؟ که آیا رئیس مجلس سابق عامل شکست اصلاح‌طلبان شد؟ حال نیز به جای پاسخگویی به آن رفتار، اعتماد ملی را عامل شکست اصلاح‌طلبان می‌دانند؟  انصاف خوب چیزی است.
جوادی حصار افزود: ما بی‌دفاع نیستیم که در مقابل اتهام دوستان به آنها جواب ندهیم هر زمان لازم باشد پرونده انتخابات 84 را باز خواهیم کرد که چه کسانی باعث شکست اصلاحات شدند. در سال 84 اعتماد ملی وجود خارجی نداشته است. ما سکوت کرده‌ایم ولی قرار نیست همواره در برابر هجمه‌های غیرمنصفانه سکوت کنیم. حزب را برای این تشکیل نداده‌ایم که عده‌ای بیرون بنشینند و بگویند آن‌گونه که ما می‌گوییم عمل کنید.
وی درپاسخ این سؤال که «آیا در آن مقطع دبیرکل حزب اعتماد ملی می‌توانستند به نفع آقای هاشمی کنار روند، مانند اقدامی که آقای عارف انجام دادند؟» اظهار داشت: در آن ماجرا دوستانی که آن سناریو را اجرا کردند، ظلم زیادی به دبیرکل حزب اعتماد ملی و رئیس تشخیص مصلحت نظام کردند. تصور باطلی بود که هر کسی جلوی هاشمی باشد، هاشمی برنده خواهد بود. اتفاقا فضا در آن زمان به نفع آقای هاشمی نبود و خیلی از افرادی که امروز سنگ آقای هاشمی را به سینه می‌زنند از مخالفان سرسخت آقای هاشمی در آن مقطع بودند.