سرویس اجتماعی-

محمود واعظی در خصوص طرح توسعه خدمات الکترونیک در روستاهای کشور، افزود: به دنبال این هستیم که حتما روستاهای کشور مجهز به خدمات الکترونیکی شوند؛ چرا که خدمات الکترونیکی باعث ارتقای «آگاهی روستائیان» در همه زمینه‌ها و موجب تسهیل در عملیات‌های مالی، تجارت الکترونیک و مباحث آموزشی آنها می‌شود(!؟) به همین جهت ما به طور جد به دنبال توسعه این خدمات در روستا‌های کشور هستیم.
گفتنی است باند نفوذی وزارت ارتباطات پیش از این بدون کسب نظر مراجع عالی حوزه ارتباطات از جمله شورای عالی فضای مجازی، با امضای اسنادی در نشست جامعه اطلاعاتی WSIS، متعهد به «اتصال تمامی روستاها توسط ICT و ایجاد نقاط دسترسی برای عموم مردم در ایران» شده بود که یکی از حوزه‌های زیرمجموعه این بند، گسترش اینترنت روستایی است.
توسعه بدون برنامه ملی
هر چند ارائه خدمات الکترونیک در روستاهای کشور ذاتا موضوعی مثبت ارزیابی می‌شود اما اهمیت ارائه اینترنت پیش از تامین زیرساخت محتوایی زمانی مشخص می‌شود که به نقص هدف‌گذاری چنین خرج و مخارج سنگینی در کشور در حال توسعه‌ای همچون ایران بپردازیم.
پرواضح است که با توجه به کمبودهای مالی در کشور، بسیار مهم است که تخصیص اعتبارات مالی در راستای رفع مشکلات بزرگ و تامین نیازهای ضروری جامعه انجام شود. با این احتساب زمانی که محصولات جامعه روستایی کشورمان به علت فقدان هماهنگی میان کشاورزان و وزارتخانه‌های کشاورزی و  صنعت در بسته‌های 700 تنی زیر خاک دفن می شود، تامین اینترنت روستایی با برگزاری مناقصه 400 میلیاردی به چه منظوری صورت می‌گیرد؟!
اینترنت گران برای هیچ!
شخص وزیر ارتباطات «ارتقای آگاهی روستائیان» را هدف از اجرای پروژه مذکور تعریف کرده که از انطباق بسیاری با اهداف نهادهای پشت پرده WSIS که در پروژه «اینترنت ابزار ایجاد تغییرات سیاسی- اجتماعی»  تعریف شده، برخوردار است. وزارت خارجه آمریکا هدف از گسترش اینترنت در جهان را افزایش «شهروندان جهانی شده» و منطبق با تعریف جهانی‌سازی اجباری تعریف می‌کند که اطاعت از سیستم سرمایه‌داری را بر خود فرض می‌دانند. هدف ما از گسترش اینترنت بدون تامین محتوا و شبکه ملی اطلاعات چیست؟
آیا بناست کشاورز ورشکسته ایرانی با اینترنت پر سرعت و گران ملی، بازی آنلاین «کلش آو کلنز» بازی کند و فیلم‌های روز هالیوود را دانلود کند؟!
گناه تاخیر در راه‌اندازی درگاه خدمات
اینترنت زمانی به کار کشاورز و دامدار روستایی ایرانی می‌آید که شبکه ملی اطلاعات راه‌اندازی شود و از این مسیر «خدمات» به روستائیان کشورمان ارائه شود. به طور مثال روستانشین ایرانی ساکن استان شیراز ابتدای فصل کاشت، به درگاه ملی وزارت کشاورزی و وزارت صنعت متصل شده و برای کاشت 5 تن سیب زمینی یا 10 تن گوجه فرنگی «پذیرش» بگیرد. به این ترتیب دیگر شاهد فاجعه‌های بی‌نظیر جهانی همچون فاسد شدن 10 هزار تن پیاز هموطنان فلاورجانی، از بین رفتن 60 هزار تن گوجه فرنگی در دزفول، 290 هزار تن پیاز در استان هرمزگان، هزاران کیلوگرم تخمه آفتابگردان کشاورزان آذربایجان غربی، 100 تن هندوانه در مهران، صدها تن سیب درختی در باغات مشگین شهر، صدها تن هندوانه مردم صالح شهر گتوند و اخباری از این دست نخواهیم بود.
اینترنت برای خدمات‌رسانی
اینترنت ابزار عرضه خدمات ملی به ملت‌هاست. اگر پیش از گسترش آن زیرساخت‌های خدمات‌رسان تهیه و تعبیه و راه‌اندازی نشده‌باشد، هزینه کرد در این مسیر خیانت به بودجه بیت‌المال و تضییع حق و حقوق مردم روستایی و شهری کشورمان است. علاوه بر این که دشمن به علت «محتوای آماده» و توسعه زودهنگام همواره از ما جلوتر است. کما این که هم اکنون مجموعه‌های توسعه کسب و کار آمریکایی به جای ثروت‌افزایی در مسیر ملی، به گسترش پروسه اشغال حاکمیت سایبری ایرانیان و ایجاد شبکه نفوذ اقتصادی با استفاده از راه‌اندازی استارتاپ‌های گوگلی و مایکروسافتی اشتغال دارند.
ریل‌گذاری برای منابع تغذیه دیگران!
پیش از این دکتر رسول جلیلی، عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی، در خصوص رفتارهای غیرمنطقی وزارت ارتباطات در گسترش اینترنت همراه به کیهان گفته بود: «رویه مذکور هیچ توجیهی ندارد. بهتر بود ابتدا وزارت ارتباطات خدمات و داده‌های بومی مورد نیاز مردم را در شبکه ملی اطلاعات فراهم بکند بعد توان دسترسی مردم را بالا ببرد. الان توان مردم در دسترسی بالا رفته اما پشتش هیچ منبع تغذیه محتوایی و خدماتی تعبیه نشده است. فلذا این فقط به معنای افزایش توان دسترسی جامعه چند ده میلیونی مشترکین تلفن همراه به منابع تغذیه‌ای دیگران است!»استاد بزرگ دانشگاه صنعتی شریف افزود: «آنجایی که عرض می‌کنم تخلف شده به همین جهت است که مهره‌ها را جابجا چیده‌ایم! یعنی مهره دوم (توسعه توان دسترسی) را اول گذاشته‌ایم و مهره اول (توسعه توان تغذیه بومی در شبکه ملی اطلاعات) را موکول به بعد کرده‌ایم! این بعد هم معلوم نیست کی اتفاق بیفتد، کدام مجموعه قرار است برای آن سرمایه‌گذاری کند و چه کسی برایش پروژه تعریف کند و چه کسی برایش پدری کند!  ما بخش ساده و زودبازده و شیکش را رونمایی کرده‌ایم ولی بی‌برنامه برای مهره اصلی و همچنین بی‌دغدغه برای عواقب این گسترش انتظار مشترکین در گستره جغرافیایی ایران.»