سرویس خارجی کیهان-

همان‌طور که انتظار می‌رفت، پیروزی محور روسی، سوری، ایرانی علیه تروریست‌های تکفیری و غیرتکفیری، ایالات متحده را دستپاچه و پریشان کرده است.
در حال حاضر نه تنها مردم منطقه، بلکه محافل خبری و سیاسی سراسر جهان، محور ائتلاف 1+4 متشکل از ایران، سوریه، روسیه، عراق و حزب‌الله لبنان را می‌ستایند و حتی صدها هزار آواره سوری که به کشورهای خارجی و اروپا پناه برده‌اند، برای بازگشت به وطن خود امیدوار شده‌اند.
«اشتون کارتر»، «جان کری» و «جوزف دانفور» وزرای دفاع، خارجه و رئيس ستاد مشترک ارتش آمریکا اما با مشاهده این شرایط در خاورمیانه از طرف «باراک اوباما» رئيس‌جمهور آمریکا مامور شدند که به کنگره این کشور بروند و قبل از وقوع فاجعه (از نگاه آمریکایی‌ها)، آنها نمایندگان و سناتورها را متقاعد کنند که جلوی ماجراجویی‌های تازه پنتاگون در سوریه و عراق را نگیرند.
در همین چارچوب است که اشتون کارتر در کمیته خدمات نیروهای مسلح سنای آمریکا خطاب به سناتورها گفت: «استقرار نیروهای آمریکایی در کنار نیروی زمینی عراق را پیشنهاد می‌کنم.»
کارتر همچنین به اطلاع سناتورها رساند که قصد دارد با اهرم نظامی، فشارها را بر تروریست‌ها در «رقه» سوریه و «رمادی» عراق افزایش دهد.
وزیر دفاع آمریکا هیچ اشاره‌ای به مدت نبرد با داعش و اینکه کار گروه تروریستی فوق چه زمانی یکسره خواهد شد نکرد. دلیل این سکوت، توافق نانوشته‌ای است که میان همه عناصر حاکم بر ایالات متحده وجود دارد مبنی بر اینکه مسئله داعش باید سال‌ها در منطقه زنده بماند. آمریکایی‌ها حتی از جنگ 10 ساله علیه تکفیری‌ها هم حرف زده‌اند.
کارتر در سنا همچنین گفت که «حملات هوایی ائتلاف تحت رهبری آمریکا علیه داعش گسترده‌تر و شدیدتر می‌شود و به همین خاطر باید شمار هواپیماهای جنگنده افزایش یابد.»
ژنرال «دانفورد» هم که کارتر را در سنا همراهی می‌کرد، از استقرار نظامیان آمریکایی در کنار نیروهای عراقی حمایت کرد.
همزمان با اظهارات این دو مقام و فرمانده ارشد نظامی کاخ سفید در کمیته نیروهای مسلح سنا، جان‌کری یک نشست غیرعلنی در کمیته روابط خارجی سنا با سناتورها تشکیل داد. هرچند کسی نمی‌داند که در این کمیته چه گذشت، ولی جان‌کری احتمالا به سناتورها گوشزد کرده که اکنون همه در خاورمیانه نیروهای روسی را ناجی و نیروهای آمریکایی را اشغالگر می‌خوانند و بر دوش تمام جریان‌های سیاسی‌ آمریکایی است که این معادله را تغییر دهند.
کسی چه می‌داند، شاید ابراز نگرانی نسبت به ریشه‌کنی زود هنگام داعش در سوریه و عراق، محور دوم گفت‌وگوهای وزیر خارجه و سناتورها بوده است.
اما، زمانی آمریکا نسبت به گسترش عملیات علیه داعش ابراز تمایل می‌کند که مردم و گروه‌های سیاسی عراق نسبت به هرگونه عملیات نظامیان آمریکایی در خاک خود حساسیت شدیدی نشان می‌دهند که اعتراض به عملیات هلی‌برن اخیر تفنگداران آمریکایی در «الحویجه» (استان کرکوک) یک نمونه از این واکنش‌ها و حساسیت‌هاست.
عراقی‌ها کاملا دریافته‌اند که علت اصلی و واقعی گرفتاری امنیتی آنها نه تروریست‌های داعش، بلکه خود آمریکا است. آنها طی یک سال گذشته شاهد سنگ‌اندازی‌های مکرر واشنگتن در مسیر نبرد نیروهای مسلح عراق علیه داعش بوده‌اند.
پنتاگون علاوه بر این سنگ‌اندازی، مستقیما و یا از طریق متحدان منطقه‌ای خود، از تروریست‌های بدنام حمایت هوایی (تسلیحاتی- لجستیکی) می‌کرد و علاوه بر آن، مواضع نیروهای دولتی عراق، به ویژه «بسیج مردمی» را هدف قرار می‌داد.
موردی که همین دیروز نیز در استان «الانبار» تکرار شده است و بر اثر حمله جنگنده‌های آمریکایی به یک پایگاه بسیج مردمی در این استان، دست کم 22 نیروی داوطلب به شهادت رسیدند.
حسادت آمریکایی‌ها به روس‌ها در خاورمیانه از زبان «استیون بوچی» مقام سابق پنتاگون که دیروز تسنیم به نقل از «اسپوتنیک» آن را رسانه‌ای کرد، شفاف‌تر بیان شده است.
بوچی گفت: «آمریکا تصمیم گرفته است با افزایش حملات نظامی علیه داعش، با نفوذ ایران و روسیه در خاورمیانه مقابله نماید.» وی مدعی شد، حمایت «ولادیمیر پوتین» رئيس‌جمهوری روسیه از اهداف سیاسی ایران در منطقه، منطقه را بی‌ثبات می‌کند و لذا باید با آن مقابله شود.
همان‌طور که می‌بینیم، انگیزه آمریکا، نابودی داعش نیست، بلکه مقابله با نفوذ ایران و روسیه است.
اما، به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها علاوه بر محاسبات نادرستی که نسبت به ایران تاکنون داشته‌اند، روس‌ها را نیز دست کم گرفته بودند و اکنون تحرکاتی که مسکو در غرب آسیا انجام می‌دهد، از وجهی واکنش طبیعی روس‌ها به سیاست‌های تحقیرآمیزی است که ناتو و آمریکا سال‌ها علیه روسیه به اجرا درمی‌آوردند.