لورنس نورمن خبرنگار وال استریت ژورنال در بروکسل در یادداشت‌ توئیتری خود می‌نویسد: آخرین اطلاعات من از منابع این است که در مورد موضوعات اصلی، پیشرفت بسیار کمی وجود داشته است. یک منبع ارشد تا آنجا پیش رفت که گفت «در واقع هیچ اتفاقی نمی‌افتد»، هرچند در مذاکرات، فضای سازنده‌ای وجود دارد.
برخی دیگر تصریح کرده‌اند که در زمینه زبان تهیه شده برای بازگشت به متون انطباق، پیشرفت‌هایی صورت گرفته است، زبان بسیار مهم است اما درباره جزئیات و نه مسائل اصلی.
همه منابع من این را می‌گویند که افزایش تنش بین اسرائیل و فلسطین بر مذاکرات و فضای آن تأثیری نگذاشته است. برخی از آن گلایه خواهند کرد. اما این امر در سال ۲۰۱۴ با مداخله روسیه در اوکراین درست مانند آخرین تشدید غزه در آن سال بود.
مدت‌هاست که این گفت‌وگوها نسبت به سایر موضوعات عایق‌بندی موفقی داشته است. منتقدان می‌گویند این یکی از مشکلات گفت‌وگو با ایران است. قضاوت در این باره را به دیگران وامی‌گذارم.
خب معنی اینها چیست؟ من یک هفته پیش گفته بودم که رسیدن به یک توافق پیش از مهلت ۲۱ مه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ایران دشوار خواهد بود. این واضح است که اکنون حتی واقعی‌تر است.
همانطور که مقام ارشد ایالات متحده هفته گذشته گفت، دیدگاه کاملاً واضحی درباره اصلی‌ترین و مهم‌ترین موضوعات وجود دارد.
در میان سه کشور اروپایی و واشنگتن‌، هیچ کس واقعاً نمی‌داند که آیا می‌شود قبل از انتخابات ایران توافق کرد یا نه. من مدام می‌شنوم که یک فرصت منطقی برای رسیدن به توافق نهایی در این ماه وجود ندارد.
احتمال پیشرفت نوعی توافق سیاسی همانطور که وندی شرمن در این هفته ‌اشاره کرد وجود دارد. مقامات آمریکایی می‌گویند هنوز هیچ کار واقعی در مورد شکل ظاهری انجام نشده است. اما اگر تا اواسط هفته آینده تغییری ایجاد نشود، تمرکز بر مباحث اصلی خواهد بود که در پایان ماه مه رخ می‌دهد. برای این کار نیاز به تمدید توافق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ایران است که این سؤال را به وجود می‌آورد که آژانس چقدر می‌تواند ایران را تحت فشار قرار دهد.
گزارش آژانس درباره موضوع مواد هسته‌ای ایران در ماه ژوئن و ۱۰ روز پس از مهلت ماه مه، منتشر خواهد شد. درک من این است که آژانس، مأموریت دیگری در ایران در مورد آن مسائل حل نشده پادمان طی چند روز آینده خواهد داشت. بنابراین بسیاری از عدم اطمینان در پیش است. اما نتیجه نهایی این است که رسیدن به توافق، پیش از پایان ماه میسر نخواهد بود و مانند گذشته‌، هنوز هم این اعتقاد وجود دارد که سؤال اصلی در مورد زمان بازگشت متقابل به پایبندی است.
همچنان کشمکش بر سر تحریم‌ها و اینکه چه تعداد و کدام تحریم‌ها بمانند، باقی است و هنوز اختلاف نظر اساسی در مورد چگونگی فعال بودن ایالات متحده فراتر از ارائه مجوزهای اوفک و ارائه مشاوره در مورد آن، در راه‌اندازی تجارت با ایران وجود دارد. یک منبع می‌گوید ایران می‌خواهد آمریکا تقریباً به عنوان مدیر تجاری آن عمل کند. این اتفاق نمی‌افتد.