اعضای مجمع عالی، شورای راهبردی و مدیران ۱۰۸۴ کانون نهضت استادی بسیج طی نامه‌ای به روحانی نوشتند: سخنانِ اخیرِ شما درباره دلیل صلحِ امام حسن - علیه‌السلام- تحلیل تاریخی ناصوابی بود که در همین روزها از سوی پاره‌ای از صاحب‌نظران تاریخ‌دان و اهل فضل و علم، پاسخ یافته و ناروا و نابه‌جا بودن برداشت جنابعالی برای حق‌جویان روشن گردید. امّا به نظر می‌رسد ضمن احترام به جنابعالی باید درباره غرض شما از نقل این تحلیل که نوعی «شبیه‌سازی تاریخی» در جهت مشروع‌ جلوه ‌دادن مذاکره قبلی یا مجدّد با دولت آمریکا است، بیشتر تأمّل کرد.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: وجدان‌های آگاه بر آن هستند که آنچه‌ در اثر «توافقنامه خسارت‌بار برجام» بر عموم  ایرانیان رفته از هرگونه  تفسیر و تحلیلی بی‌نیاز است؛ چراکه «وضع تلخ معیشتی مردم»، به‌روشنی بیانگر تلاش‌های هفت‌ساله جناب عالی و  ائتلاف اصلاح‌طلبان - کارگزاران  در زمینه «گره‌زدن اقتصاد کشور به مذاکره» است. امروز، غلط ‌بودن آن نسخه ائتلافی انتخابات که آلوده به تحریف و مهندسی افکار نیز بود، بر همگان آشکار گشته و جایی برای «توجیه» و «فرافکنی» ناکارآمدی‌های ائتلاف مذکور در اداره  کشور باقی نگذاشته است. پس مجددا و بعد از ۷ سال  تلاش نکنید تا از طریق «استفاده ابزاری» از موقعیّت تاریخی آن امام غریب و مظلوم، و «تحریف» آنچه‌که بر ایشان رفت، گذشته را تطهیر یا آینده را طرّاحی‌نمایید.
در این نامه تاکید شده است: چنانچه شما در طول بیش از هفت‌سالِ گذشته، بر «ظرفیّت‌های داخلی» تکیه می‌کردید و چشم امید به غرب نداشتید و اقتصاد داخلی را نسبت به مذاکره، «شرطی» نمی‌کردید، امروز در وضعی قرار نمی‌گرفتید که مؤتلفین و منتقدین‌تان یکپارچه از شما فاصله بگیرند و شما را در ورطه‌ای که در آن گرفتار شده‌اید، تنها بگذارند.
به گزارش فارس، در بخش دیگری از این نامه آمده است: پس برای احترام به شرف ملّی باید گفت اگر در زبان، حاضر نیستید به « غلط ‌بودن مسیر مذاکره و برجام خسارت‌بار» اعتراف کنید و  یا اگر بنای عذرخواهی و طلب بخشش از مردمی که اکنون، به‌سختی معیشت می‌گذرانند، ندارید، دست‌کم در عمل خویش، تغییری ایجاد کنید و تا این ‌اندازه بر امر ناصواب و پوچ، اصرار نورزید ضمن اینکه از جناب عالی که از آغاز تاکنون، همواره مدّعی «عقلانیّت» و «محاسبات منطقی» بوده‌اید، انتظار می‌رود که در این فرصت اندک باقی‌مانده، «تغییر مسیر» داده و آزموده را بیش از این نیازمایید که این از شروط عقل سلیم است.
در این نامه تصریح شده است: آقای رئیس‌جمهور! به‌عنوان «رئیس قوّه مجریّه» و «عالی‌ترین مقام اجرایی کشور»، خوانش و تبیین تاریخ اسلام را به اهل منبر و درس و بحث علمی و کارشناسان واگذارید و با «گفتار درمانی»، «توجیه» و «تحریف» و خدایی ناکرده تشبث به عادات رایج سیاستمداران در «آسمان به ریسمان بافتن»، بیش از این بر زخم‌های معیشتی مردم، نمک نپاشید و خود را مغضوب و مطرود آنها نسازید.