kayhan.ir

کد خبر: ۱۹۵۲۳۴
تاریخ انتشار : ۱۵ مرداد ۱۳۹۹ - ۲۱:۵۰
ذرّه‌وار تا چشمه خورشید غدیر- قسمت پایانی

عروس ایام




سید ابوالحسن موسوی طباطبایی

در آخرین بخش از این سلسله، دامنه سخن را با حدیثی زیبا و ارزشمند در فضیلت عید غدیر، کوتاه می‌کنیم. این روایتِ نسبتاً طولانی از امام رئوف، علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام در جلد دوم «مسند الامام الرضا» صفحه ۱۷ ذکر شده که ما گزیده‌ای از آن را با‌ ترجمه آزاد ذکر می‌کنیم:
[آنگاه که قیامت برپا شود، چهار روز به پیشگاه رحمت خداوند خواهند شتافت، به‌گونه‌ای که عروس به سوی حجله‌گاه خویش می‌خرامد: عید قربان، فطر، روز جمعه و عید غدیر. و غدیر در میان آنان همچون ماهتابی در بین ستارگان می‌درخشد.
غدیر روزی ا‌ست که ابراهیم خلیل، از آتش نمرود رهایی یافت و به شکرانه آن روزه گرفت. روزی ا‌ست که نبی مکرّم اسلام(ص)، امیرالمؤمنين(ع) را به امامت مردم معرفی فرمود و فضیلت و وصایت او را بر همگان آشکار ساخت و به برکت این عید روزه گرفت و خداوند دین خود را بدان سبب کامل نمود.
غدیر روزی ا‌ست که بینی شیطان به خاک مالیده شد. روزی‌ است که اعمال شیعیان و دوستداران عترت پاک پیامبر پذیرفته می‌گردد. روزی است که خداوند از مخالفان چیزی نمی‌پذیرد و عمل آنان را بی‌ارزش چون غباری پراکنده در فضا قرار می‌دهد.
غدیر روزی است که خداوند به جبرئیل فرمان می‌دهد، کرسیِ کرامتِ الهی را در برابر بیت‌المعمور بنهد و خود بر آن مستقر شود. آنگاه ملائک و همه اهل آسمان‌ها به گرد او درآیند و بر محمد صلی‌الله علیه وآله، مدح و ثنا گویند و برای شیعیان و دوستداران علی و امامان پس از او علیهم‌السلام استغفار کنند. خداوند این روز را برای محمد(ص) و خاندان او قرار داده است.
خداوند بر کسی که در عید غدیر عبادتی به جای آورد و بر خانواده خود و اطرافیانش، فراخ‌دستی نماید، گشایش داده و او را از آتش دوزخ رهایی می‌بخشد. غدیر روزی است که تلاش شیعیان، ستوده، گناهانشان آمرزیده و اعمالشان پذیرفته می‌گردد.
این روز، هنگام زدودن غم‌ها و فرو کاستنِ سنگینیِ بارِ گناهان و روز بخشش و دهش و گستردن دانش آل‌محمد(ص) و بشارت و مژدگانی و روز عید اکبر است و دعا در آن پذیرفته می‌شود. غدیر آن پایگاه و مرتبت سترگ، روز بر تن نمودن جامه‌های زیبا و دور کردن لباس‌های کهنه و تیره است.
همو روز بستن پیمانِ بایسته ولایت و راندن حسرت‌ها و درگذشتن از خطای شیعیان امیرالمؤمنين(ع) و پیشتازی در نیکوخصال شدن است و آن روزی ا‌ست که باید فراوان بر محمد و آل او صلوات‌الله علیهم اجمعین، هدیه صلوات فرستاد. غدیر روز خشنودی و عید اهل‌بیت محمد(ص) و روز پذیرش اعمال و طلب فزونی و آسایش مؤمنان و تجارت و سوداگری و دوستی و مهر پراکنی و رسیدن به زلال رحمت الهی‌ است.
غدیر روز پالودن نفْس و پیراستن درون و وانهادن گناهان بزرگ و خطاهاست. روز اظهار بندگی به پیشگاه پروردگار و افطاری دادن و گشودنِ روزه صائمان است. در این روز هر که مؤمن روزه‌داری را افطاری دهد، آنچنان است که ده «فِئام» را افطاری داده باشد و هر فئام برابر است با «صد هزار».
در این روز به یکدیگر تهنیت و شادباش گویید و هر گاه برادران ایمانی، یکدیگر را ملاقات کنند بگویند: «اَلحَمدُلِله الّذى جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّكينَ بِوِلايَهًِْ اميرِالمُؤمنين وَ الاَئِمَهًْ عَلَيهِمُ السَّلام» یعنی سپاس خدای را که در شمار پناهجویان به ولایت امیر مؤمنان و امامان‌مان قرار داد.
غدیر روز تبسم در چهره اهل ایمان است و هر کس در رخسار برادر دینی خود، دندانْ سپید کرده و بخندد، خداوند در روز محشر به او نگاه رحمت خواهد فرمود و هزار نیاز او را برآورد و در روضه خلد کاخی از مروارید سپید برای او بنا کند و سیمایش را نورانی و باطراوت گرداند.
غدیر روز زیب و زینت است و هر کس در این روز خود را بیاراید و لباس زیبا بپوشد، خداوند گناهان اندک و بسیار او را ببخشاید و فرشتگانی را نزد وی می‌فرستد تا برای او حسنات بنویسند و درجات وی را تا عید غدیر سال دیگر، علو دهند و اگر از دنیا رخت بربندد پاداش شهید دارد و اگر زنده ماند، سعادتمند خواهد زیست.
آنکه مؤمنی را در این روز طعام دهد انگار تمام پیامبران و صدّیقان را بر خوان اطعام نشانیده است و هر کس به دیدار مؤمنی رود، خداوند هفتاد فروغ رحمت در قبر او خواهد فرستاد و مرقدش را گشاده خواهد فرمود و هر روز هفتاد هزار فرشته به زیارتش می‌شتابند و او را بشارت بهشت می‌دهند.
مَثل مؤمنانی که ولایت امیرالمؤمنين(ع) را در روز غدیر پذیرفته‌اند چون داستان ملائک است که بر آدم سجده نمودند و آنان که در این روز از قبول ولایتش سر باز زدند در مَثل همانند ابلیس‌اند. در این روز آیه شریفه «الیومَ اکملتُ لَکُم دینَکم» نازل شد. خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد مگر اینکه روز بعثتش همانند روز غدیر بود که حرمتش را می‌شناخت و وصی و جانشین خود را در این روز برای امتش تعیین می‌نمود.]
در روایتی دیگر از همین کتاب، امام علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام به راوی چنین می‌فرمایند:
ای پسر ابی نصر! روز غدیر هر کجا هستی خود را به حرم امیرالمؤمنين(ع) برسان. که خداوند تبارک و تعالی در این روز، گناهان شصت‌ساله مردان و زنان مؤمن و مسلمان را می‌بخشاید و کسانی را که در ماه رمضان و شب‌های قدر و عید فطر مورد رحمت و آمرزش خود قرار داده، دو برابر آنان را در عید غدیر از آتش دوزخ می‌رهاند. به خدا سوگند اگر مردم از شرافت این روز آگاه باشند ملائک هر روز ده بار دستانشان را به گرمی ‌خواهند فشرد.
آنگاه حضرت فرمود: «وَاللهِ لَوْ عَرَفَ النّاسُ فَضْلَ هذا الْيَومِ بِحَقيقَةٍ لَصافَحَتْهُمُ المَلائِكَةُ فى كُلِّ يَومٍ عَشرَ مَرّاتٍ
جمله قبل از آن: ... آنان را در عید غدیر از آتش دوزخ می رهاند
جمله بعد از آن: به خدا سوگند اگر مردم از شرافت این روز آگاه باشند...