سرویس خارجی-

پس از چندین سال بی‌نتیجه ماندن برگزیت (طرح خروج از اتحادیه اروپا) و ناکام ماندن دو نخست‌وزیر پیشین («دیوید کامرون» و «ترزا‌مِی») در پیش‌برد آن بالاخره انگلیس در31 ژانویه (11 بهمن ماه) از اتحادیه اروپا خارج خواهد شد (مگر این‌که اتفاق خارق‌العاده‌ای بیفتد).
«نیکلاس بویل» از اساتید دانشگاه کمبریج درباره برگزیت به سایت رادیو آلمان گفته است: «در آستانه برگزیت نیمی از مردم انگلیس دچار یأس و افسردگی و نیمی دیگر بی‌تفاوت نسبت به این مسئله هستند. این‌که برگزیت واقعاً چه مفهومی دارد تازه یک روز بعد از وقوع این رخداد و در اول فوریه (12 بهمن ماه) مشخص خواهد شد.»
به گفته این استاد دانشگاه، با وجود شکل‌گیری بحث‌های بسیار هیجان‌انگیز درباره خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا از زمان برگزاری همه‌پرسی برگزیت، جدایی و شکاف عمیقی بین مردم ایجاد شده است، اما چند روز قبل از وقوع این سناریو آرامش حیرت‌انگیزی بین مردم حاکم است. او دلیل این آرامش را این دانسته که نیمی از مردم دچار افسردگی و یأس هستند و چیزی برای گفتن ندارند و نیمی دیگر هم نسبت به این مسئله بی‌تفاوت هستند.
به‌گفته این کارشناس انگلیسی مخلوطی از یک «احساس گنگ و مبهم ناراحتی و یک توهم اعلام استقلال [هویت‌یابی]» سبب شده که اکثر مردم این کشور تا امروز همچنان درک نکنند برگزیت واقعاً به چه معنا است. تازه یک روز بعد از اجرایی شدن برگزیت و در اول فوریه (12 بهمن) این مسئله آشکار خواهد شد. «بویل» بر این عقیده است که «بوریس جانسون»، نخست‌وزیر انگلیس، عمداً از این مسئولیت که برای مردم درباره دوران بعد از برگزیت شفاف‌‌سازی کند چشم‌پوشی کرده است.
او همچنین نتیجه گرفته که پایان جدایی ایجادشده بر اثر برگزیت در انگلیس، به‌خصوص اگر مردم این کشور از پیامدهای برگزیت آگاه شوند، قابل پیش‌بینی نیست. اگر «جانسون» نتواند به وعده‌های خود درباره یک آینده درخشان عمل کند، «یک همه‌پرسی قریب‌الوقوع درباره جدایی ایرلند شمالی» هم قابل پیش‌بینی است.