اگر قدرت‌هاى بزرگ در منطقه‏هاى خودشان بخواهند كه يك اجتماعى ايجاد كنند، با فعاليت‌هاى زيادى كه شايد چند روز يا چند دهه مى‏كنند، در يك شهرى، يك عده - فرض كنيد-  صدهزار نفرى، پنجاه هزار نفرى با خرج‌هاى زياد و زحمت‌هاى زياد مجتمع مى‏شوند و به قول آن كسى كه مى‏خواهد صحبت كند، گوش مى‏دهند. لكن شما مى‏بينيد كه براى خاطر همين مجالسى كه مردم را به هم پيوند داده است، اين مجالس عزايى كه مردم را به هم جوش داده است، به مجرد اينكه يك مطلبى پيش مى‏آيد، در يك شهر نه، در سرتاسر كشور، تمام قشرهاى مردم و عزاداران حضرت سيدالشهدا مجتمع مى‏شوند و احتياج به اينكه زياد زحمت كشيده بشود و تبليغات بشود ندارد؛ با يك كلمه، وقتى مردم ببينند كه اين كلمه از حلقوم سيدالشهدا(ع) بيرون مى‏آيد همه با هم مجتمع مى‏شوند.
صحیفه امام؛ ج16؛ ص345 | جماران؛ 31 خرداد 1361