kayhan.ir

کد خبر: ۱۷۰۰۴۸
تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱۳۹۸ - ۲۲:۲۷

اخبار ویژه




ترکان: دولت و مجلس هم مثل رئیسی را می‌خواهد
مشاور سابق رئیس‌جمهور می‌گوید باید در مجلس و دولت هم شخصی ضدفساد مانند رئیسی داشته باشیم.
«اکبر ‌ترکان» به روزنامه ایران گفت: «در چند وقت اخیر و با ورود آقای رئیسی به قوه قضائیه مقابله با فساد جان‌گرفته است و نقطه امیدواری اینجاست مقاماتی که مرتکب فساد درون سیستم شده‌اند، درحال شناسایی هستند و من از این موضوع که آقای رئیسی در برخورد با فساد جدی هستند بسیار خشنودم. ایشان مبارزه با فساد را از لایه‌های بالای قوه قضائیه آغاز کردند. با این شیوه می‌توان تا حدودی جلوی رانت‌خواری را گرفت. هرچند که در حال حاضر فساد بسیار گسترده شده و در هر سه قوه رخنه کرده است. باید در هر قوه فردی مانند آقای رئیسی حضور داشته باشد که با فساد برخورد کند».
ترکان در ادامه گفت: «در زمان وزارت آقای طیب‌نیا سیستم‌های مدرن نرم‌افزاری برای کنترل گمرک، بنادر، انبارداری و حساب‌ها به قیمت ۷۰۰ میلیارد تومان خریداری شد که متأسفانه با رفتن ایشان متوقف شده است. اگر این سیستم فعال شود هیچ فردی نمی‌تواند خطا کند. این اقدام یکی از همان ابزارهای کنترلی است که می‌تواند جلوی فساد را بگیرد. من از وزیر جدید دارایی می‌خواهم که مسیر و سیستم آقای طیب‌نیا را ادامه بدهد. نباید با رفتن آقای طیب‌نیا این سیستم و این روش متوقف شود».
وی تأکید کرد: «رانت‌خواری یک موضوع است و تعبیه کردن رانت یک موضوع دیگر. همه می‌دانیم که رانت توسط دولت‌ها تعبیه می‌شود. در بررسی این موضوع نباید انگشت اتهام را به سوی سرمایه‌داران گرفت چرا که رانت‌جویی شغل سرمایه‌داران و جزو طبیعت آنهاست در واقع آنچه باید مورد مراقبت و مواظبت باشد تعبیه کردن رانت توسط دولت‌هاست. آن‌هایی که رانت را تعبیه می‌کنند فساد را می‌سازند».

تورم و بیکاری را سر سفره کارگران گذاشتند حالا مرثیه عدالت سر می‌دهند
حزب کارگزاران سازندگی در بیانیه‌ای به بهانه چالش‌های کارگری نوشت: راه عدالت از توسعه می‌گذرد.
در بیانیه این حزب که در روزنامه سازندگی منتشر شد، ضمن ادعای حمایت از چند کارگر هفت‌تپه که حکم اولیه برای آنها صادر شده بود و دستور بررسی مجدد داده شد، آمده است: صدور احکام حبس برای تعدادی از کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه به واکنش‌های اجتماعی منتقدانه‌ای انجامیده است که با توجه به حساسیت‌های اجتماعی و امنیتی به‌خصوص در استان خوزستان و جامعه کارگری کشور باید هوشمندانه و به دور از هیجان‌زدگی با آن برخورد کرد. به نظر ما رویکرد صرفا امنیتی و قضایی از یک سو و رویکرد صرفاً اجتماعی و حقوق بشری در دیگر سو برای فهم این چالش‌ها کافی نیست و باید راهبردی سیاسی و اقتصادی از موضع ملی را در برابر این مسائل در پیش گرفت...
مشکلات کارگری حل نمی‌شود مگر آنکه مشکلات کارآفرینی حل شود. بدون کارآفرینان مستقل از دولت و حاکمیت و سرمایه‌گذاران ملی، امکان حل بحران‌های اقصادی و اجتماعی وجود ندارد. تا کارآفرین نباشد، کارگر نیست و تا کارگر در رفاه نباشد، کارآفرین در آسایش نیست.
ایراد پرونده اخیر در اصل خصوصی‌سازی نیست، بلکه در عدم رعایت قواعد خصوصی‌سازی و در فقدان آزادسازی اقتصادی است. ما بارها گفته‌ایم خصوصی‌سازی قبل از آزادسازی به اختصاصی‌سازی و رانت‌خواری می‌انجامد.
ما به عنوان یک حزب مدافع کارآفرینان، از حقوق کارگران دفاع می‌کنیم و دفاع از حقوق کارگران را به جای شعارهای سیاسی و عوام‌فریبی‌های مارکسیستی در حمایت از کار و تولید می‌دانیم که راه عدالت از توسعه می‌گذرد.
برطرف کردن موانع سیاسی داخلی و خارجی توسعه به خصوص تأمین امنیت سرمایه‌گذاری ملی و بین‌المللی سبب خواهد شد به جای کاسبان بحران‌های کارگری، کارگران و کارآفرینان شریف و میهن‌دوست چرخ تولید و توسعه کشور را بچرخانند و مانع تشدید تضادهای اجتماعی شوند.
ما به عنوان حزبی مدافع توسعه و عدالت آماده‌ایم همه استعداد ملی و محلی خود در کارگزاران سازندگی ایران را در خدمت تبدیل این تضاد اجتماعی به یک تعامل مدنی میان «مرکز- پیرامون»، «حاکمیت - اپوزیسیون» و از همه مهم‌تر، «کارآفرین- کارگر» تبدیل کنیم. راه روشن است: برای رسیدن به عدالت راهی جز توسعه وجود ندارد.
ژست جانبداری از حقوق کارگران توسط حزب اشرافی کارگزاران در حالی است که برخی سران این حزب در ماجرای واگذاری و تعطیلی کارخانه رشت الکتریک همچنان مورد اعتراض خانواده‌های کارگری قرار دارند. از سوی دیگر مدیریت اشرافی و تبعیض آفرین همین حزب در دولت سازندگی موجب رکورد تورم 49 درصدی و برخی اعتراضات حاشیه‌نشین‌ها در اسلامشهر و مشهد و... شد. همچنان که دولت ائتلافی فعلی که کارگزاران بخشی از آن است رکورد تورم 42 درصدی را برجای گذاشته و واگذاری پرمسئله کشت و صنعت مغان، نیشکر هفت تپه، پالایشگاه کرمانشاه، ماشین‌سازی تبریز، هپکوی اراک و آلومینیوم المهدی میراث همین مدیریت در چند سال اخیر بوده و به اعتراضات کارگری دامن زده است.
بنابراین از زبان کارگران باید به این حزب اشرافی گفت ما را به خیر تو امید نیست شر مرسان! در واقع همین مدیریت موجب ایجاد بحران در کارخانه‌هایی مثل نیشکر هفت تپه شد اما حال متهمان ماجرا، قیافه مدعی وکیل مدافعی برای کارگران گرفته‌اند و تازه می‌خواهند بین اپوزیسیون و حاکمیت و کارگر و کارفرما و... را هم آشتی بدهند!!

اویل پرایس: ایران در دور زدن تحریم‌های نفتی استاد شده است
یک پایگاه خبری بین‌المللی در حوزه نفت ضمن گزارشی تصریح کرد ایران در هنر پنهان کردن نفتکش‌هایش از تحریم‌های آمریکا استاد شده است.
اویل پرایس نوشت: ایران روش‌های مختلفی برای انتقال مخفیانه محموله‌های نفتی‌اش دارد، به طوری که بسیاری از مراکز رهگیری محموله‌ها تلاش می‌کنند به اطلاعات موثقی در این زمینه دست یابند اما تهران در این زمینه استاد شده است.
«دوین گوگگان» مدیر جهانی اطلاعات نفتی موسسه «گن اسکیپ» گفت: ایران بهتر از آنچه دیگران انتظار داشته‌اند، نفت خود را به دیگران می‌فروشد.
سرویس ردیابی نفتکش‌ها موسوم به «تانکر ترکرز» نیز اعلام کرد ایران بیش از سطح انتظار دیگران، خوب عمل می‌کند به طوری که بیش از 800 هزار بشکه در روز نفت خام و محصولات میعانی صادر کرده که از این رقم، مقصد بیش از 400 هزار بشکه در روز، ناشناخته است.
به گفته «سمیر مدنی» یکی از موسسان سرویس ردیابی نفتکش‌ها، این بشکه‌های نفتی در نهایت از طریق انتقال کشتی به کشتی، سر از کشتی دیگری درمی‌آورند و به احتمال زیاد، کشتی‌های چینی دریافت‌کننده این محموله‌ها هستند.
منابع رازدار در صنعت ردگیری محموله‌های نفتی نیز اعلام کردند مشکل اینجاست که نفتکش‌های ایرانی به محض ترک بنادر، چراغ خاموش حرکت می‌کنند تا در راه رسیدن به بندر مقصد، از ردگیری مصون مانند.
«فلوریان تالر» مدیر اولین تحلیلگر نفتی دیجیتال جهان تحت عنوان «اویل ایکس» نیز گفت برای ردگیری موقعیت یک نفتکش با دستگاه گیرنده و فرستنده خاموش، به سیستم‌های بسیار پیشرفته‌ای نیاز است.
این سیستم در دسترس همگان نیست و مسئله پیچیده‌تر آنکه، نفتکش‌های مختلف از روش‌های مختلف رهگیری محموله‌ها استفاده می‌کنند.
به علاوه، انتقال محموله‌ها از کشتی به کشتی به روش دور زدن تحریم‌ها برای ایران تبدیل شده و ردگیری محموله‌های نفتی از ایران به مقاصدشان را دشوارتر کرده است.
محاسبات شرکت تحلیل داده‌های گن اسکیپ حاکی است که از سه ماهه نخست سال 2018، تولید نفت ایران تنها به میزان تقریبی 15 درصد کاهش یافته است.
تحلیلگران این شرکت همچنین یادآور شدند با تولید حدود سه میلیون و 900 هزار بشکه نفت در روز در ایران، صادرات این کشور احتمالا به یک میلیون بشکه در روز می‌رسد.

به زیر کشیده‌شدن سبز اموی و پرچم سیاه داعش شما را افسرده کرد
یک روزنامه اجاره‌ای مدعی شد سیاه‌پوش کردن شهر (در ایام عزاداری سالار شهیدان)، موجب افسردگی و افزایش خودکشی می‌شود!
روزنامه همدلی که به گروهک نهضت آزادی و برخی اصلاح‌طلبان تندرو نزدیک است، در یادداشتی با عنوان «آیا رنگ تشیع سیاه است» نوشت: «از نظر روانشناسی رنگ‌ها‌، رنگ مشکی حزن و اندوه و افسردگی ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث حالت تهوع شود. به‌همین خاطر است که در هواپیما از رنگ سیاه هیچ استفاده‌ای نمی‌شود. رنگ سیاه، نماد ظلمت است، شادی و انبساط خاطر را از بین می‌برد و زمینه خودکشی در افرادی که در بحران‌اند، افزایش می‌دهد. این رنگ آثار روانی مخربی دارد. در یک پژوهش نشان داده شده هنگامی که یک پل که رنگش سیاه بود و خودکشی‌های بسیار روی آن انجام می‌گرفت را به رنگ سبز تغییر دادند، آمار خودکشی بر روی آن به میزان قابل‌توجهی کاهش یافت.»
این روزنامه می‌افزاید: «تزریق این همه سیاهی به جان فضای عمومی و طبل‌کوبی‌های گوشخراش و آلودگی‌های صوتی و سوءاستفاده از نام حسین بزرگ برای مقاصد دنیوی مبتذل، انحراف از پیام بیدارکننده و عزت‌بخش عاشوراست... موافقان سیاه‌پوشی می‌گویند: مخالفان سیاه‌پوشی همان وهابیون سعودی هستند. در پاسخ باید گفت که اتفاقاً این خود وهابیون هستند که رنگ سیاه را برای خود برگزیده‌اند. گروه‌هایی مثل طالبان و داعش و جبهه النصره که ریشه وهابی دارند، در رنگ سیاه غوطه می‌خورند و حتی پرچم داعش سیاه است... سیاه‌پوش کردن فضای عمومی بدعتی مخرب در دین است».
یادآور می‌شود طیف‌های همسو با گروهک‌ها در فضای مجازی، با آغاز محرم، تبلیغات پرحجمی را برای تشکیک و شبهه‌افکنی عقبه عزاداری سالار شهیدان(ع)، توزیع غذای نذری بین مردم و... آغاز کردند که نشان می‌دهد این حرکت، سازمان‌یافته است.
بازی روزنامه زنجیره‌ای با رنگ‌ها و تخطئه رنگ سیاه و ترویج رنگ سبز در حالی است که فتنه‌گران در سال 88، رنگ سبز را هم سرپوش نفاق و آشوب‌افکنی خود کردند و هرچند در آغاز شعار یاحسین میرحسین می‌دادند، اما 8 ماه بعد در ایستگاه روز عاشورا، علنا علیه مساجد و هیئت‌ها و تکیه‌های مربوط به عزاداری حضرت سیدالشهدا بی‌حرمتی کردند و آنها را به آتش کشیدند. در این روز برخی عناصر بهایی و وابسته به سازمان منافقین تحرک سازمان یافته داشتند و انتظار می‌رفت سران فتنه (موسوی و خاتمی و کروبی) از این عمل ضدانقلاب اعلام برائت و بیزاری کنند اما پس از آن تاریخ هم سران فتنه، از فتنه سبز اموی حمایت کردند و موسوی حرمت‌شکنان وحشی روز عاشورا را مردان خداجو توصیف کرد. بعدها رادیو فردا در یادداشتی به قلم یکی از مدعیان فراست اصلاح‌طلبی خاطرنشان کرد که آنچه سد راه  جنبش (فتنه) سبز و موجب شکست آن شد، نه جمهوری اسلامی بلکه اسلامگرایی و تدین مردم بود.
عجیب اینکه چند سال و پس از فتنه‌انگیزی داعش و النصره در سوریه، دست اندرکاران فتنه سبز، از جنگ نیابتی تروریست‌ها (که پرچم سیاه هم بر دست داشتند) حمایت کردند و آن روز نسبت به آن سیاهی اعتراض نکردند.

گلوبال ریسرچ: ایران دروغ می‌گوید یا اسرائیل که از نظارت آژانس فراتر است؟!
یک پایگاه اینترنتی کانادایی درباره ادعاهای گاه و بیگاه نتانیاهو علیه ایران می‌گوید جهان به دروغ‌های اسرائیل عادت کرده است.
گلوبال ریسرچ نوشت: اسرائیل مسلح به تسلیحات هسته‌ای و خطرناک یک تهدید جهانی محسوب می‌شود و این یک حقیقت انکارناپذیر است. اسرائیل ذخایر غیرقانونی تسلیحات شیمیایی، بیولوژیکی و دیگر تسلیحات ‌تروریستی دارد. جامعه جهانی و رسانه‌ها در ارتباط با این تهدید موجودیتی برای صلح و ثبات منطقه‌ای سکوت اختیار کرده‌اند. این در حالی است که برنامه هسته‌ای مشروع ایران که شامل بخش نظامی نمی‌شود، در معرض شدیدترین بازرسی‌ها در جهان قرار دارد.
 هر بار که بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌از سایت‌های ایرانی بازرسی می‌کنند در واقع تأیید می‌کنند که این کشور به معاهده ان پی تی و برجام پایبند است. اگر انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا به تعهدات خود در قبال توافق هسته‌ای عمل کنند، دست‌کشیدن ایران از تعهدات داوطلبانه‌اش در توافق هسته‌ای - که بر اساس بند‌های ۲۶ و ۳۶ توافق به سبب عدم پایبندی دیگر امضا کنندگان برجام مجوز آن صادر شده است-  قابل بازگشت است.
سال‌هاست که نتانیاهو و دیگر تندرو‌های اسرائیلی همواره علیه برنامه هسته‌ای مشروع ایران صحبت کرده‌اند و در ارتباط با تهدیدی که وجود خارجی ندارد، دروغی بزرگ می‌گویند. در آستانه برگزاری انتخابات اسرائیل در روز ۱۷ ماه سپتامبر، نتانیاهو که آینده سیاسی‌اش در معرض خطر قرار دارد بار دیگر از تاکتیک ایجاد‌ترس به‌عنوان یک اهرم انتخاباتی و جمع‌آوری رأی استفاده کرده است.
نتانیاهو در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲ از کاریکاتوری برای توصیف خطر ایران استفاده کرد.
وی اخیرا بار دیگر به اشتباه ادعا کرد ایران در پی هسته‌ای شدن است و این در حالی است که شواهدی معتبر دال بر حمایت از دروغ بزرگ او وجود ندارد. در ماه مه سال ۲۰۱۸, همزمان با خارج شدن ترامپ از توافق هسته‌ای ایران، او به اشتباه ادعا کرد اسرائیل هزاران سند و عکس و ویدئو در اختیار دارد که نشان می‌دهد تهران سال‌ها به جامعه بین‌المللی دروغ گفته است. او بدون‌ اشاره به هیچ‌گونه شواهد معتبر به دروغ ادعا کرد ایران یک برنامه تسلیحات هسته‌ای مخفی به نام طرح آماد دارد که برای «طراحی، تولید و آزمایش پنج کلاهک است که هر یک از آن‌ها، ده کیلوتن تی ان تی دارند.»
 با آنکه بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی‌که دسترسی کاملی به تأسیسات هسته‌ای ایران دارند «اجرای کامل تعهدات هسته‌ای ایران را تأیید کرده‌اند»، نتانیاهو به دروغ ادعا می‌کند ایران یک «انبار اتمی‌مخفی» برای تولید و آزمایش سیستم‌های انفجاری» احداث کرده است. هیچ‌گونه شواهدی دال بر تأیید اتهامات جعلی او درباره ایران در گذشته و در زمان کنونی ارائه نشده است.
در سال ۱۹۹۵, مقامات آمریکایی و اسرائیلی ادعا کردند ایران تا سال ۲۰۰۰ به یک بمب دست پیدا خواهد کرد. از زمان انقلاب سال ۱۹۷۹ در ایران که سبب پایان یافتن یک نسل دیکتاتوری فاشیستی در این کشور شد، دروغ‌های بزرگ در ارتباط با تهدید ناشی از ایران از سوی مقامات آمریکایی و اسرائیلی مطرح و توسط رسانه‌ها تکرار شد.