کم‌کاری دولت در بازار مسکن طی شش سال گذشته از یک‌سو و عدم اخذ مالیات از محتکران مسکن از طرف دیگر،‌ موجب رکود تورمی شدید در بازار مسکن شد به‌نحوی که در یک‌سال گذشته با تورم 120 درصدی نرخ مسکن و رکود 50 تا 70 درصدی معاملات در یک‌سال اخیر مواجه بودیم.
در چنین شرایطی سایت دولتی خبر آن‌لاین نوشت: متأسفانه گستردگی موضوعات اقتصادی- اجتماعی جامعه از یک سو و انتظار معجزه از دولتمردان که ریشه در رویکردهای تاریخی و رفتارهای گذشته مسئولان بدون توجه به قید و محدودیت‌های خارج از سیاست‌گذاری دارد از سوی دیگر، دولتمردان را وادار به اتخاذ تصمیمات کارشناسی نشده یا کم‌مطالعه کشانده است.
کمبود مسکن با وجود دخالت دولت‌های نهم و دهم که قرار بود هر خانوار صاحب یک واحد مسکونی شود، روز‌ به روز در حال افزایش بیشتری است.
دولت روحانی انتقادات تندی به دولت قبل درخصوص مقوله مسکن مهر و افزایش نقدینگی داشت. به‌همین جهت از ترس اینکه مبادا خود متهم به این موضوعات شود، سیاست‌هایی در دوره اول خود درپیش گرفت که از این ترس فرار کند. تلاش‌های بسیار برای تک‌رقمی‌کردن نرخ تورم و بیکاری و رونق اشتغال در کوتاه‌مدت بدون حل ریشه‌ای مشکلات و برطرف‌کردن موانع تولید و بهبود فضای کسب‌وکار. هرچند تلاش‌های دولت روحانی در آن روزها تا اندازه‌ای جواب داد، ولی با ورود ترامپ به کاخ سفید و برهم‌زدن بازی برجام همه چیز به ناگهان دود و به هوا رفت.
چند ماهی است که دوباره بحث دخالت دولت در بازار مسکن از بازار ساخت‌وساز تا اجاره زیاد شنیده می شود. این مداخله در حالی دوباره رسانه‌ای شده که دولت اول حسن روحانی به‌شدت مخالف مسکن‌مهر و دخالت دولت در بازار مسکن بود. به همین دلیل است که این چرخش ناگهانی دولت سؤالات بسیاری را به‌وجود آورده است.
تجربه‌های سایر کشورها بارها و بارها نشان داده که حضور فیزیک دولت در بخش اجرایی همچون قیمت‌گذاری یا تولید مسکن نتیجه خوشایندی نداشته است. باید پذیرفت که حضور و دخالت دولت در بخش اجرایی و ساخت‌وساز حرکتی بیهوده و شکست‌خورده است و نه‌تنها منافع انتظاری را به‌دنبال ندارد، بلکه باعث برهم‌زدن تعادل در این بازار کلیدی اقتصاد می‌شود. یکی از این تجارب تلخ «مسکن مهر» بود که محمود احمدی‌نژاد وعده ساخت میلیون‌ها واحد مسکونی را به مردم داد. در آخر نیز نه‌تنها دولت نتوانست به وعده خود به‌طور کامل عمل کند، بلکه رشد شدید پایه پولی و تورم بالا را در دولت دهم به‌همراه آورد».
درباره این تحلیل باید گفت: اولاً در دولت نهم و دهم، کلاً حدود 40 هزار میلیارد تومان به مسکن‌مهر تزریق شد. و این درحالی است که نقدینگی در دولت روحانی، از 430 هزار میلیارد به نزدیک 2000 هزار میلیارد افزایش یافته است (بیش از 450 درصد).
ثانیاً با طرح مسکن، حدود 2 میلیون خانوار صاحب‌خانه شدند و اگر این اقدام انجام نمی‌شد، اکنون 10 میلیون نفر دیگر نیز که متقاضی خانه بودند. اگر هم امروز با تشدید مشکل مسکن مواجه هستیم، به‌خاطر پنج‌سال رکودزدگی و سیاست‌بازی وزارت راه و شهرسازی در دوره عباس آخوندی است که مسکن‌مهر را مزخرف می‌خواند و با افتخار می‌گفت حتی یک مسکن را هم افتتاح نکرده است. در واقع اگر آن روند ساخت‌وساز ادامه پیدا کرد یا توسعه می‌یافت، می‌شد پیش‌بینی کرد که مشکل حداقل 10 میلیون نفر دیگر برطرف شود و تقاضا کاهش بیشتری پیدا کند.
ثالثاً قرار نیست دولت رأساً اقدام به ساخت‌وساز کند بلکه دولت می‌تواند نقش تسهیل‌کننده و تشویق‌کننده داشته باشد؛ چنانکه اکنون از یک‌سو تولیدکنندگان، تشنه نقدینگی هستند و از سوی دیگر نقدینگی چندبرابر شده، در حال سوداگری کاذب و ویران‌کردن تولید و تجارت سالم است.