مظلومیت و تنهایی علی (ع) (پای درس علی(ع))
امام علی (ع): پس از وفات پیامبر (ص) و بیوفایی یاران، به اطراف خود نگاه کرده، یاوری جز اهل بیت خود ندیدم، (که اگر مرا یاری کنند کشته خواهند شد) پس به مرگ آنان رضایت ندادم. چشم پر از خار و خاشاک را ناچار فرو بستم، و با گلویی که استخوان شکسته در آن گیر کرده بود، جام تلخ حوادث را نوشیدم، و خشم خویش را فرو خوردم، و بر نوشیدن جام تلختر از گیاه حنظل شکیبایی نمودم.
نهجالبلاغه- خطبه 26