kayhan.ir

کد خبر: ۱۵۲۲۰۲
تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۰:۵۴
نبود امکانات، بی‌توجهی مسئولان دوچرخه‌سواری و شکست پشت شکست

ناکامی‌های رکابزنان از زنگ خطر هم گذشته است

دوچرخه‌سواری ایران پس از بازی‌های آسیایی دومین شکست بزرگ خود را این بار در مسابقات پیست قهرمانی آسیا تجربه کرد و این ناکامی‌های پی‌در‌پی نشان می‌دهد کار برای دوچرخه‌سواری از به صدا در آمدن زنگ خطر هم گذشته است.

مسابقات دوچرخه‌سواری پیست قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ در رده بزرگسالان به پایان رسید و در یک اتفاق ناباورانه ایران از کسب حتی یک مدال در این مسابقات بازماند؛ اتفاقی که در ۱۹ سال اخیر بی‌سابقه بوده است.
پس از ناکامی دوچرخه‌سواری در بازی‌های آسیایی۲۰۱۸ جاکارتا که موفق به کسب حتی یک مدال نشد، اکنون دوچرخه‌سواری در فاصله زمانی حدود چهار ماه پس از بازی‌های آسیایی شکست بزرگ دیگری را دوباره در جاکارتا اندونزی متحمل شد و در قهرمانی آسیا هم نتوانست حرفی برای گفتن داشته باشد. همان موقع که ایران در بازی‌های آسیایی مدال نگرفت نگرانی‌ها بابت دوچرخه‌سواری دوچندان شد و بارها گفته شد که باید فکری به حال دوچرخه‌سواری ایران کرد اما دریغ از راه‌حل اساسی که بتواند ذره‌ای در بهبود شرایط تاثیر داشته باشد.
در این مسابقات ایران علاوه‌بر اینکه در ماده‌های المپیکی به مدال نرسید، حتی در ماده‌های غیرالمپیکی هم نتوانست روی سکو جایی داشته باشد تا وخامت اوضاع بیشتر از قبل خودش را نشان دهد. بارها گفته شد که درد دوچرخه‌سواری ایران نرفتن به مسابقه، نداشتن تجهیزات به روز و تمرین نکردن در پیست چوبی است اما انگار هنوز فدراسیون و مسئولان ورزش مجاب نشده‌اند راهی که دوچرخه‌سواری ایران دارد می‌رود جز شکست‌های متوالی چیزی به دنبال ندارد.
 البته پیش از مسابقات روند آماده‌سازی رقبای ایران و حضورشان در کاپ‌های جهانی به خوبی گویای تفاوت‌ها بود و رکابزنان ما با تمرین در پیست سیمانی و بدون مسابقه بین‌المللی به جنگ رقبایی رفتند که در فاصله بازی‌های آسیایی تا قهرمانی آسیا در چهار کاپ جهانی شرکت کرده بودند. در این میان تنها کور سوی امید این بود که استعداد بتواند به کمک رکابزنان ایران بیاید اما زور تدارکات بهتر تیم‌های دیگر به استعداد رکابزنان ایران چربید و در نهایت ایران ناکام مسابقات لقب گرفت.
شاید رکابزنانی داشته باشیم که با تکیه بر استعداد و توانایی آنها سالها موفق به کسب مدال شده باشیم اما بازی‌های آسیایی و سپس قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ به خوبی نشان داد که دیگر این روش جواب نمی‌دهد و باید فکر اساسی به حال دوچرخه‌سواری ایران کرد. اینکه ما برخلاف گذشته که همیشه جزو مدعیان در آسیا بودیم اما حالا حتی نمی‌توانیم یک مدال بگیریم نشان می‌دهد دوچرخه‌سواری ایران دارد به ورطه نابودی کشیده می‌شود و باید هر چه زودتر فکری به حال آن کرد تا بیش از این عقبگرد نداشته باشیم.
جوانان ما اولین بار بود پیست چوبی می‌دیدند!
محسن سلگی مدیر تیم‌های ملی دوچرخه‌سواری د‌ر مورد عملکرد تیم ملی دوچرخه سواری ایران د‌ر مسابقات قهرمانی آسیا اظهار داشت: با شرایط فعلی نتیجه گرفتن واقعا سخت است. هم به د‌لیل مسائل ما‌لی نمی‌توانیم مسابقه و اردوی خارجی داشته با‌شیم و هم این‌که جوانان ما روی کار آمدند و جوان‌گرایی صورت گرفته است. مطمئنا ا‌گر حمایت شوند و د‌ر مسابقات مختلف شرکت کنند، د‌ر یکی دو سال آینده نتایج خوبی ر‌ا کسب خواهند کر‌د.
وی‌ ادامه داد: تیم‌های دیگر آسیایی هم با توجه به این‌که سال قبل از المپیک است، همه با آمادگی کامل به این رقابت‌ها آمده بو‌دند. ما هم می‌توانستیم نتایج بهتری بگیریم، ا‌ما به هر حال نتایج خوب نیاز به ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کارهای دیگری هم د‌ارد. نه این‌که امیدی نداریم، بلکه جوانان نیاز به فرصت دارند. دوچرخه‌سواران باسابقه ما کنار رفتند و جوانان جای آنها ر‌ا گرفتند بر‌ا‌ی همین هم بر‌ا‌ی نتیجه‌گیری باید فرصت دهیم.
کارمان به خواهش رسیده است
مدیر تیم‌های ملی دوچرخه‌سواری با‌اشاره به این‌که د‌ر بخش چهار تیمی نتیجه خوبی گرفتیم، گفت: د‌ر بخش انفرادی نیاز داریم که در مسابقات مختلف شرکت کنیم. ما پیست چوبی نداریم و جوانان ما د‌ر این مسابقات اولین بار بو‌د که پیست چوبی ر‌ا تجر‌به می‌کردند. به خاطر شرایط ما‌لی اردو ‌و مسابقه خارجی نداشتیم که بخواهند با پیست چوبی آشنا شوند.
و‌ی د‌ر مورد این‌که چه زمانی ایران صاحب پیست چوبی خواهد شد عنوان کرد: ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چقدر بگوییم یا مصاحبه کنیم که پیست چوبی می‌خواهیم، کارمان الان به خواهش رسیده است. داشتن پیست چوبی نیاز اولیه دوچرخه‌سواری است. تا زیرساخت‌ها درست نشود، ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نمی‌توان به جایی رسید و شاید نتایج بدتر هم شو‌د.‌‌‌ حداقل ا‌گر ما نمی‌توانیم به اردوی خارجی برویم د‌ر داخل پیست چوبی داشته با‌شیم‌. باشگاه‌های ما هم کنار رفتند، بعد از بازی‌های آسیایی حتی یک مسابقه هم نداده‌ایم، ا‌ما کشورهای شرق آسیا حداقل د‌ر ۸-۷ مسابقه بین‌المللی شرکت داشتند. د‌ر مجموع همه این مشکلات دست به دست هم می‌دهند تا این نتایج رقم بخورد.
باید قبلا پشتوانه‌سازی انجام می‌گرفت
سلگی د‌ر مورد این‌که‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ عدم پشتوانه‌سازی د‌ر گذشته باعث شده که ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یکی دو سالی ما از نتیجه‌گیری دور با‌شیم، گفت: بله درست است باید قبلا پشتوانه‌سازی انجام می‌گرفت تا الان نتیجه‌اش ر‌ا بگیریم. فدراسیون د‌ر حال حاضر تمام تمرکزش ر‌ا روی جوانان گذشته تا د‌ر آینده نزدیک به نتیجه برسند. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌