سرویس سیاسی ـ

«در بهترین سناریو از 18 میلیارد دلار ارز تخصیصی(اگر عدد 20 میلیارد دلار نباشد) تنها بین 4 تا 5 میلیارد دلار ارز به کشور بازگشته است. در صورتی که این عدد دقیق باشد، محصول رفتارهای دولت وقوع چپاول ارزی بوده است.»
روزنامه سازندگی دیروز نوشت: «هنوز هم کسی نمی‌داند که تعیین قیمت ارز 4200 تومانی ایده نهایی چه کسی بوده است. تنها روایت از جلسه تعیین این قیمت در کابینه نشان می‌دهد که اکثریت حاضران به این قیمت رأی داده‌اند. گفته می‌شود که تصور کابینه این بوده که قیمت دلار در بدترین سناریوی ممکن حداکثر به 5 هزار و 200 تومان می‌رسد ولی طوفان قیمت‌ها تمام پیش‌بینی‌ها را بر هم زد. چقدر ارز بازگشته است؟ تحقیقا هیچ کدام از مسئولان ارشد دولتی پاسخی برای این سؤال ندارند ولی بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که در بهترین سناریو از 18 میلیارد دلار ارز تخصیصی(اگر عدد 20 میلیارد دلار نباشد) تنها بین 4 تا 5 میلیارد دلار ارز به کشور بازگشته است. در صورتی که این عدد دقیق باشد، محصول رفتارهای دولت وقوع چپاول ارزی بوده است.»
باید مذاکره کنیم تا تحریم‌ها برداشته شود!
روزنامه همدلی در مطلبی نوشت: «اگر بخواهیم تحریم‌ها برداشته شود، بدون مذاکره امکان‌پذیر نیست. بنابراین مسیر ما یا مذاکره یا جنگ خواهد بود. اگر این اصل را معیار قرار دهیم باید گفت قرار است آن را چه زمان بفهمیم؟ زمانی که کشور در ضعیف‌ترین وضعیت باشد؟ بدون شک آن زمان که در ضعیف‌ترین حالت باشیم قطعا امتیازات بیشتری از ما گرفته می‌شود.»
مدعیان اصلاحات با ایجاد دوگانه دروغین «جنگ - مذاکره» این‌گونه القاء می‌کنند که اگر مذاکره نکنیم، قطعا جنگ خواهد شد! این ادعای مضحک در حالی است که در سال‌های اخیر، سیلی محور مقاومت در گوش داعش و ایثار و مجاهدت مدافعان حرم و قدرت دفاعی و منطقه‌ای ایران، ضربات سهمگینی بر پیکره نظام سلطه به سرکردگی آمریکا در منطقه وارد کرده است.
در حال حاضر، سیطره داعش در منطقه به پایان رسیده است. در روزهای گذشته ترامپ با سفر دزدانه به عراق به شکست در منطقه اذعان و تصریح کرد که ۷ تریلیون دلار در منطقه خرج کردیم ولی باید محرمانه و چراغ خاموش به بغداد بیاییم. در حال حاضر حزب‌الله لبنان و حشد‌الشعبی عراق قدرتمندتر از گذشته شده و انصارالله یمن نیز محاسبات عربستان را به هم ریخته است. آل‌سعود همچنان درگیر پس لرزه‌های رسوایی قتل خاشقجی است. از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر غزه در ۲ روز به فضاحت کشیده شد. دستور ترامپ برای خروج کامل از سوریه نیز نشانه استیصال آمریکا در منطقه است. از سوی دیگر، تجربه پرهزینه و عبرت‌آموز برجام پیش روی ماست. دولتمردان و رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی بودند که با برجام تمامی تحریم‌های ضدایرانی به یکباره لغو خواهد شد و نه تعلیق. اما در شرایط فعلی و به اذعان فعالان مدعی اصلاحات، با تحریم‌هایی به مراتب سنگین‌تر از قبل از برجام مواجهیم.
استعفای قاضی‌زاده و برکناری دو وزیر توسط مجلس دروغ بود!
روزنامه زنجیره‌ای آرمان دیروز در گزارشی به شایعات و خبرهای منتشر شده در‌باره اختلافات در دولت پرداخت و نوشت: «طی دو - سه روز گذشته خبری مبنی بر استعفای ظریف از وزارت خارجه و همچنین خروج ایران از برجام در فضای مجازی دست به دست شد که با خود واکنش‌های بسیاری را همراه داشت. پس از استعفای وزیر بهداشت و درمان دولت روحانی و کنار گذاشتن دو وزیر از سوی مجلسیان و همچنین فشارهایی که برخی بر معاون اول ریاست جمهوری در راستای استعفا وارد می‌کردند دور از ذهن نبود که جریان مخالف دولت دست به ساخت دروغ دیگری بزند و مدعی استعفای ظریف و خروج ایران از برجام شود. این گونه اظهارات تنها از سوی افرادی می‌تواند باشد که برای این خاک هیچ ارزشی قائل نبوده و تنها به دنبال مواضع و منافع شخصی خود هستند و به هیچ عنوان به دنبال منافع ملی نیستند و تنها دم از حقوق ملت می‌زنند.»
فارغ از درست یا نادرست بودن شایعات مربوط به استعفا یا عدم استعفای برخی مسئولین دولتی در ماه‌های گذشته، دو وزیر راه و بهداشت استعفا داده و از سوی دیگر نیز برخی وزرا آن گونه که روزنامه آرمان نیز نوشته است، توسط مجلس استیضاح و برکنار شده‌اند، حال آرمان شایعه استعفای ظریف را ادامه دروغ استعفا و برکناری وزرای قبلی خوانده است!
سؤال اینجاست که آیا وزرای بهداشت و راه استعفا نداده بودند و یا وزرای کار و اقتصاد استیضاح و برکنار نشدند؟!
نکته دیگر اینکه بعد از اظهارات جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه نمی‌تواند حتی منشی خود را عوض کند، این برخی مدعیان اصلاحات بودند که به او گفتند اگر نمی‌توانی استعفا بده و از دولت خارج شو و حال این پیشنهاد دوستان اصلاح‌طلب جهانگیری به او، به حساب منتقدین دولت گذاشته می‌شود!
نقشه آمریکا و اروپا در برجام به روایت نشریه آمریکایی
روزنامه شرق در شماره دیروز خود ترجمه یادداشتی را از نشریه آمریکایی «فارین آفرز» منتشر کرد. بخش‌هایی از این یادداشت که به فضای حاکم بر پسابرجام پرداخته یادآور هشدارهای رهبر انقلاب است که بارها در این مورد تذکر داده بودند که هدف غرب از برجام برنامه هسته‌ای ایران نیست چرا که آنها به خوبی می‌دانند که برنامه هسته‌ای ایران صلح آمیز است.
در بخشی از این یادداشت آمده است: «دولت ترامپ خروج از برجام را تا حدی با این بهانه توجیه کرد که این کار به جهان اجازه می‌دهد بهتر به «کلیت» اقدامات ایران رسیدگی کند...»
در جملات فوق عبارت «کلیت» به خوبی بیانگر نوع تفکر آمریکایی و بطور دقیق‌تر تفکر غربی است و همچنین اهداف آنها را از برجام روشن‌تر می‌نماید. به این ترتیب این نشریه آمریکایی به صورت دقیقی خاطرنشان می‌کند که برجام اولین ایستگاه بوده که توان صلح آمیز هسته‌ای ایران را نشانه گرفته و برجام‌های دیگر به تبع آن می‌آید. برجام‌هایی که توان دفاعی و نفوذ منطقه‌ای ایران را نشانه گرفته‌اند. منظور این یادداشت نیز از عبارت «کلیت» همین‌ها هستند.
نکته جالب اما این است که این نشریه آمریکایی اذعان دارد که خروج آمریکا از برجام و ماندن اروپا برای دست یابی به همین برجام‌های دیگر است. به عبارتی همان چیزی که شاهد آن بوده‌ایم؛یعنی آمریکا خارج می‌شود و اروپا می‌ماند و وانمود می‌کند که در مورد برجام با آمریکا اختلاف‌های بسیار دارد و می‌خواهد با یک کانال مالی به ایران کمک کند اما این کانال مالی محقق نمی‌شود و اروپا دلایل بسیاری می‌آورد، مثلا اینکه برای تسهیل امور FATF را بپذیرید و به‌طور خاص کنوانسیون CFT را. سپس به همین ترتیب موارد دیگر مطرح می‌شود. سپس این یادداشت به صراحت به تقسیم کار میان اروپا و آمریکا‌اشاره می‌کند: «...با به خطر انداختن توافق [منظور خروج آمریکا از برجام است] دولت ایالات متحده تضمین[!] کرده است که توجه جهان و به خصوص توجه اروپا اختصاصا روی حفظ آن متمرکز باشد.»
این نکته که آمریکا و اروپا به این تضمین رسیده‌اند که از جانب دولت ایران اقدام متقابلی در برابر بدعهدی‌های خود نمی‌بینند از جمله شاهکارهای دیپلماسی دولت تدبیر و امید است. همچنین باید یادآور شد، چهارشنبه هفته قبل هم در سرمقاله شرق آمده بود: «اروپا از ابتدا با آمریکا تقسیم کار کرده و ایفای نقش پلیس خوب را خود متقبل شده و بازی در نقش پلیس بد را به آمریکا سپرده است. از این رو خروج آمریکا از برجام و باقی ماندن اروپا در آن دو روی یک سکه است.»
کیهان از همان روزهای آغازین نسبت به این شیوه آمریکا و اروپا هشدار داد و نوشت که آنها از همان ترفند قدیمی اما پرکاربرد «پلیس خوب - پلیس بد» استفاده خواهند کرد اما متاسفانه با برخوردهای تند از سمت دولتمردان و روزنامه‌های طیف موسوم به اصلاح‌طلب روبرو شد.