kayhan.ir

کد خبر: ۱۴۷۲۲۳
تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱۳۹۷ - ۲۲:۰۵

اخبار ویژه


فارین‌پالیسی: ایران انتقام می‌گیرد /آرزوهای ترامپ، دست نیافتنی است
دو مقام سابق آمریکایی، طرح‌های ضدایرانی ترامپ را آرزوهای محال و دست‌نیافتنی ارزیابی کردند.
مجله فارین پالیسی در یادداشتی به قلم فیلیپ گوردون و رابرت ملی (دو دستیار سابق دولت اوباما در امور خاورمیانه) نوشت:
زمانی که دونالد ترامپ، در ماه می خروج از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ را اعلام کرد، یکی از چند دلیل او این بود که رفتار ایران را در خاورمیانه بهتر کند. مقامات بلندپایه دولت ترامپ گفتند ایران «مسبب همه مشکلات» منطقه است و قطع صادرات نفت آن، باعث توقف درآمد‌هایی می‌شود که از آنها برای بی‌ثباتی استفاده می‌کند. اوایل ماه جاری میلادی، تحریم‌های آمریکا اجرا شد.
از دیدگاه ترامپ، تحریم‌ها شبه‌جادویی و ابزاری چندمنظوره هستند و ایران را به پذیرش یک توافق اصلاح‌شده مجبور خواهند کرد. علاوه‌بر این، تحریم‌ها ممکن است باعث ناآرامی در ایران شود.
 اما خواسته‌های ترامپ آرزوهایی است که «مطلقا قابل‌تحقق نیستند». چرا که چیزی در تاریخ وجود ندارد که نشان دهد ایران در برابر خواسته‌های آمریکا، حتی با وجود فشار سنگین اقتصادی، تسلیم می‌شود.
دولت ترامپ با اعمال طیف کاملی از تحریم‌ها علیه ایران و با بیان اینکه رفع این تحریم‌ها فقط منوط به پایبندی به ۱۲ شرط مطلوب، اما غیرواقع‌بینانه، خود را از هرگونه اهرم قابل‌استفاده محروم کرده است. به طور کلی، الان تهران هیچ دلیلی برای همکاری ندارد و دلایل زیادی برای کارشکنی دارد».
رویکرد کنونی دولت ترامپ به منافع آمریکا در عراق هم آسیب می‌زند. با انتخاب رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر جدید و عملگرا در عراق، چشم‌انداز‌ها برای تشکیل یک دولت فراگیر و موثر بیشتر شده است. امری که می‌تواند هم منافع آمریکا و هم منافع ایران را تامین کند، اما اگر ایران متقاعد شود آمریکا قصد دارد اقتصادش را نابود کند، ممکن است در جایی انتقام بگیرد که بیشترین نفوذ را دارد. احتمالا این انتقام در عراق اتفاق بیفتد، جایی که نیرو‌های شیعی نزدیک به ایران، ممکن است به راحتی نیرو‌های آمریکایی را هدف قرار دهند. حتی اگر این امر اتفاق نیفتد، تحریم‌های ایران، تاثیر ویرانگری بر اقتصاد ضعیف عراق خواهند گذاشت. عراق در زمینه گاز طبیعی، برق، آب و غذا به ایران وابسته است. نهایتا تحریم‌های جدید ترامپ هر چه به اقتصاد ایران فشار بیشتری وارد کنند، ممکن است تاثیر غیرسازنده بیشتری هم بر منطقه بگذارند.
از زمانی که تحریم‌ها در بهار گذشته اعلام شد، ایران اعلام کرد که تا زمانی که سایر کشور‌ها به توافق متعهد باشند، به پایبندی به محدودیت‌ها ادامه خواهد داد. به دلیل استمرار واردات چین، هند، ترکیه و سایر کشورها، ایرانیان هنوز بیش از یک میلیون بشکه در روز نفت می‌فروشند. اما اگر ترامپ این صادرات را به صفر برساند، انگیزه ایران برای پایبندی به محدودیت‌های هسته‌ای هم کمتر خواهد شد. در این حالت، بعید است که ایران به شکل پرخاشگرانه‌ای برنامه هسته‌ای‌اش را توسعه دهد. اگر چنین کند، ترامپ با همان مخمصه‌ای مواجه خواهد شد که اوباما در سال ۲۰۱۵ با آن مواجه شده بود.
مقامات دولت ترامپ در هفته‌های اخیر به خودشان تبریک می‌گفتند و پیشاپیش بازگشت تحریم‌ها را یک موفقیت قلمداد می‌کنند. اما مسئله این نبوده است که آمریکا می‌تواند به ایران رنج تحمیل کند یا خیر. بلکه مسئله این بوده است که آیا این درد، به تامین منافع آمریکا کمک می‌کند یا خیر. در این زمینه، تحریم‌های ترامپ نه تنها باعث همکاری ایران نشد، بلکه در حال به‌دست آوردن نتیجه عکس هستند.

اعتراض روزنامه جمهوری اسلامی به دولت؛تاکتیکی یا صادقانه؟!
روزنامه توجیه‌کننده مواضع دولت، از فرستادن زنان به ورزشگاه نگران شد.
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی بدون امضا نوشت: رئیس‌جمهور روحانی در شورای عالی اجتماعی کشور گفت: «می‌توان با برخی اقدامات کم هزینه میزان رضایتمندی و خشنودی مردم را در جامعه افزایش داد و باید توجه داشت که با سوءظن نمی‌توان با مردم برخورد کرد.» ایشان این را هم در همان جلسه گفتند که: «چه ایرادی دارد بخشی از استادیوم ورزشی که هیچ منافاتی با قانون و شرع و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ندارد، به بانوان اختصاص یابد.»
 از شیوه مصداق‌گویی در سخن منقول از رئیس‌جمهور چنین فهمیده می‌شود که مثال حضور زنان در استادیوم ورزشی را ایشان به عنوان مثالی برای تایید این سخن خود آورده‌اند که می‌توان با برخی اقدامات کم‌هزینه، میزان رضایتمندی و خشنودی اجتماعی مردم را در جامعه افزایش داد.
تردیدی وجود ندارد که با برخی اقدامات کم هزینه می‌توان میزان رضایتمندی و خشنودی اجتماعی مردم را افزایش داد و اگر دولت بتواند چنین کاری انجام دهد بسیار پسندیده است، ولی سؤال مهم این است که این کار‌ها چه هستند و با چه قیمتی باید انجام شوند؟
 آقای رئیس‌جمهور حتماً خبر ندارند در استادیوم ورزشی با حضور بانوان چه گذشت والا این مورد را به عنوان نمونه نمی‌گفتند. خوب است ایشان فیلم صحنه‌ها را ببینند و به این سؤال پاسخ دهند که آیا چنین صحنه‌هایی با تشخص زن مسلمان سازگاری دارد یا نه؟
 سؤال دیگری که باید دولتمردان بظاهر طرفدار حضور بانوان در استادیوم‌های ورزشی به آن پاسخ دهند این است که آیا حاضرند زنان و دختران خود را در چنین صحنه‌هائی که فیلم‌های منتشر شده از استادیوم نشان می‌دهند ببینند؟ چرا نسخه‌ای برای مردم می‌پیچیم که خودمان حاضر نیستیم به آن عمل کنیم؟ آیا جلب رضایت فیفا مهم‌تر است یا حفاظت از جایگاه والای زن مسلمان که نباید به شخصیت او اینگونه چوب حراج زده شود؟‌
 می‌دانیم که عده‌ای برای پیشبرد مقاصد خود، ما را متهم به تحجر خواهند کرد، ولی ترجیح می‌دهیم انگ تحجر به ما بچسبانند و شاهد چوب حراج زدن به تشخص زن مسلمان نباشیم.
ضمنا جای تاسف است که با وجود اینهمه مشکل فرهنگی و مشکلات دیگر، این شورا و وقت دولتمردان ما در این شرایط حساس صرف مسائلی از قبیل حضور زنان در استادیوم ورزشی شود.
یادآور می‌شود اقدامات دم دستی نظیر بردن زنان به ورزشگاه، فرع بر راهبرد کلی برخی دولتمردان در اجرای سند فرهنگی ضداسلامی «2030» می‌باشد؛ ضمن اینکه دلیل کلی برخی از همین دولتمردان، اجرای مو به موی دیکته‌های غرب در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است. از این جهت نمی‌شود کلیت این متن انحرافی و معارض با چارچوب‌های اسلامی و انقلاب و امام و رهبری را توجیه کرد اما از دیدن یک مصداق فرعی، غیرتی شد. از دو حال خارج نیست؛ یا نویسنده روزنامه جمهوری اسلامی، اقدامی تاکتیکی مرتکب شده تا دل برخی افراد مریض را که هنوز تغییر ریل این روزنامه در مسیر همراهی با جریان لیبرال را به دست آورند و رد گم کنند. یا اینکه واقعا از سر صداقت و دلسوزی نوشته که در این صورت باید پرسید چرا سالهاست روزنامه مذکور در مسیر توجیه و تطهیر طیف لیبرال‌مآب و ریل کذایی انحرافات بزرگ فرهنگی و سیاسی و اقتصادی حرکت می‌کند؟

دود بی‌تدبیری ارزی دولت در چشم کارگران رفت
رئیس یک حزب اصلاح‌طلب با انتقاد از سوءمدیریت اقتصادی دولت که موجب رانت ده‌ها هزار میلیارد تومانی شد، گفت: مسئولین دولتی حرف زدند، اما طور دیگری عمل کردند.»
حسین کمالی دبیرکل حزب کار در نشست هیئت اجرایی خانه کارگر گفت: یک بار به آقای رئیس‌جمهور گفتم که دچار اعتمادسوزی شده‌ایم. اعتماد بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی است. مسئولان ما حرف زدند اما طور دیگری عمل کردند، می‌آیند طلا می‌فروشند اما بعد فردی را که در حجم بالا طلا خریده دستگیر می‌کنند. باید پرسید چرا می‌فروشید که بعد بخواهید بگیرید.
وی افزود: تغییر نرخ ارز در وضعیت پیش آمده موجب شد که جامعه کارگری بیشترین ضربه را بخورد قدرت خرید آنها نصف شده است. هرکسی به هر طریقی توانسته قیمت‌ها را بالا برده است. به غیر از یک سری کالاها بسیاری از آنها قیمت‌های افسارگسیخته یافته‌اند. در چنین شرایطی یک کارگر از کجا باید هزینه‌های زندگی‌اش را تامین کند. اگر دستمزد خوبی ندهند چرخ زندگی به خوبی نمی‌چرخد. اگر هم بخواهند دستمزد بالایی بدهند بیکاری ایجاد می‌شود و اخراج‌ها صورت می‌گیرد.
وی اشاره کرد: پنج سال پیش در سلسله جلساتی که با آقای ربیعی وزیر وقت کار داشتم نکاتی را درخصوص اصلاح ساختار اقتصادی با وی مطرح کردم. در پایان آن جلسات ربیعی به من گفت من این مسائل و نکات را با توجه به رویکردهای فعلی نمی‌توانم در دولت جا بیندازم.
وی تاکید کرد: سیکل کنونی کشور معیوب است. کجای دنیا وقتی مسائل و مشکلاتی پیش می‌آید و اعتراضات صورت می‌گیرد به پایه ایدئولوژیک آن کشور می‌رسد چرا مسئولان ما بار مشکلات و اشتباهات را به دوش نمی‌گیرند و اجازه می‌دهند که مسائل و مشکلات برعهده اسلام، نظام و رهبری گذاشته شود؟
وی با اشاره به دوران حضور خود در وزارت کار و امور اجتماعی گفت: من 12 سال وزیر کار بودم همیشه شفاف حرف می‌زدم و عمل می‌کردم وعده نمی‌دادم ابتدا عمل را انجام می‌دادم بعد آن را اعلام می‌کردم. اعتقاد داریم سیاست‌های دولت باید برای مردم شفاف باشد.
دبیرکل حزب اسلامی کار گفت: اکنون آمده‌اند 200 شرکت را در مجموعه شستا برای فروش گذاشته‌اند اگر احتیاط صورت نگیرد ممکن است همه اینها به دست مال‌خرها بیفتند این اموال متعلق به این ملت است چرا کارگران نباید بتوانند خودشان آنها را بگیرند.
وی با ذکر یک مثال توضیح داد: 20 درصد سهام یک کارخانه به قیمت 200 میلیارد تومان برای واگذاری گذاشته‌اند اما کاری کردند که رقبا از صحنه خارج شود. فردی آمده گفته که ظرف پنج سال 40 میلیارد تومان برای این سهام می‌دهم این فرد رفته از بانک خاورمیانه وام گرفته است مشخص شده که ارزش واقعی آن سهام نه 200 میلیارد تومان بلکه 680 میلیارد تومان است.

شکوری‌راد: طوفان پرسشگری مردم اصلاح‌طلبان را منفعل کرده است
دبیرکل حزب‌ اتحاد ملت می‌گوید پس از ناکامی دولت در بهره‌گیری از برجام و انجام وعده‌ها، اصلاح‌طلبان زیرسؤال رفته‌اند.
علی شکوری‌راد دیروز در کنگره این حزب با ابراز نگرانی از طوفان پرسشگری گفت: «اگر پرسش‌ها پاسخی درخور نیابند به انکار می‌انجامند. تخطئه پرسشگر و واداشتن او به رها کردن پرسش‌هایش چاره‌کار نیست. باید پاسخ درخور داد و باید باب گفت‌وگوی بدون انکار و تخطئه را با این نسل باز کرد. آنها درباره همه‌چیز سوال می‌پرسند و پرداختن به این سوالات نه تنها ممکن است مشکل آنها را حل کند بلکه مشکل ما را نیز حل می‌کند؛ مشکل مواجهه با آینده را.»
به گزارش عصر ایران وی همچنین گفته است:  «در حالی که اصلاح‌طلبان از حذف یک‌پاره در سال 88 جان به در بردند و در انتخابات 92 و 94  و 96 پیروزی‌های بزرگ به دست آوردند و توانستند گام‌های بزرگی بردارند، یک‌باره همه کاسه‌ها و کوزه‌ها بر سر آنان شکسته شد و به دلیل کوتاهی دولت در تحقق برخی وعده‌ها و ناکامی در بهره‌گیری از برجام پس از روی کار آمدن ترامپ، یک‌باره جریان اصلاح‌طلبی به زیر سؤال برده شد و اصلاح‌طلبان به انفعال کشیده شدند.»
تلاش این عضو حزب منحله مشارکت برای انداختن مسئولیت عوامل سوءمدیریت و نارضایتی مردم به گردن دولت در حالی است که دولت روحانی غالبا نسخه‌های عقیم  افراطیون مدعی اصلاحات را به اجرا گذاشته و این طیف متهمان اصلی نارضایتی مردم در قبال وعده‌ها هستند. از سوی دیگر، تشدید مشکلات اقتصادی، مربوط به پس از انتخابات اردیبهشت 96 است و ربطی به خروج ترامپ از برجام (یک‌سال بعد) ندارد. در حقیقت نسخه بی‌عملی و بی‌تدبیری و امید بستن به دولت‌های بدسابقه آمریکا و اروپایی، موجب سوءمدیریت اقتصادی شد.

وزارت اقتصاد و بانک مرکزی ادعای ظریف را تایید نمی‌کنند
اگر ادعای آقای ظریف درباره پولشویی گسترده واقعیت دارد، چرا وزارت اقتصاد آن را تائید نمی‌کند؟
روزنامه جام جم ضمن طرح سؤال فوق می‌نویسد:
وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانک مرکزی هرکدام به صورت جداگانه بخشی به نام مبارزه با پولشویی دارند که برای تهیه اطلاعات بیشتر با آنها تماس گرفتیم.
ابتدا با مالک حسینی، مدیر کل روابط عمومی وزارت امور اقتصادی و دارایی تماس گرفتیم اما مثل همیشه بی‌پاسخ ماندیم.
همچنین پیگیری جام جم از مرکز اطلاعات مالی و دبیرخانه شورای عالی مبارزه با پولشویی برای ارزیابی صحت سخنان وزیر خارجه به جایی نرسید و مسئولان این مرکز عنوان کردند که خود وزیر خارجه باید اسناد ادعایش را ارائه کند.
تماس خبرنگار ما با شورای عالی مبارزه با پولشویی برای تکمیل اطلاعات بی‌نتیجه ماند. یکی از کارشناسان این مرکز در پاسخ به پرسش خبرنگار ما مبنی بر این که رقم 30 هزار میلیارد تومانی که وزیر امور خارجه به آن اشاره داشتند در کدام بخش اتفاق افتاده و اطلاعاتی در دسترس دارید یا خیر گفت: اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری به دست بیاورید بروید و از خود آقای ظریف بپرسید.
خبرنگار ما از بانک مرکزی خواستار گزارش عملکرد بخش مبارزه با پولشویی این دستگاه شد که کامبیز زاهدپور، مدیر کل روابط عمومی بانک مرکزی در این زمینه گفت نمی‌توانیم اطلاعی ارائه دهیم وی در پاسخ به پرسش خبرنگار ما مبنی بر این که آیا اعداد و ارقامی که وزیر امور خارجه مبنی بر پولشویی 30 هزار میلیارد تومانی مطرح کرد را تأیید می‌کنید یا خیر گفت: اطلاعی در این زمینه ندارم.
جام جم در گزارش خود می‌افزاید: سخنان آقای ظریف در حالی است که مسئولان وزارت خارجه، در مورد اظهاراتی بسیار سطح پایین‌تر در کشورمان، مخالفان را به بی‌ملاحظه‌گی متهم می‌کنند و از دستاویز قرار گرفتن احتمالی این اظهارات توسط نمایندگان آمریکا در اجلاس بعدی اف.ای.تی.اف اظهار نگرانی می‌کنند.
همچنین هیچ یک از مواد کنوانسیون سی.اف.تی که مورد اعتراض مخالفان است ربطی به پولشویی پیدا نمی‌کند. در عمل هیچ یک از موارد مورد اعتراض مخالفان ربطی به تقویت مبارزه با پولشویی ندارد. یکی از اصلی‌ترین اقداماتی که برای مبارزه با پولشویی در کشور صورت گرفت، تصویب قانون مبارزه با آن بود؛ این قانون در دوم بهمن ماه 1386 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و شورای نگهبان در هفدهم بهمن ماه تأیید و رئیس‌جمهور در هفتم اسفند ماه 1386 برای اجرا ابلاغ کرد که طبق این قانون، شورای عالی مقابله و پیشگیری از جرایم پولشویی و تأمین مالی تروریسم تشکیل شد.