روزنامه نیویورک تایمز نوشت: تکیه بیش از حد ترامپ به تحریم در نهایت قدرت و اقتصاد خود آمریکا را هدف خواهد گرفت.
نیویورک تایمز افزود: سیاست چماق ترامپ، خود آمریکا را می‌شکند.
پایگاه اینترنتی این روزنامه در تحلیلی نوشت: نمایش تحريم ايران با حملات متقابلی مواجه شده است و دولت ترامپ در حال حاضر با واکنش‌های سیاسی این تصمیمش مواجه است.
هر چند در دهه‌های گذشته استفاده آمریکا از نظام تحریم‌ها به تدریج افزایش یافته است، ترامپ این رویکرد را هسته اصلی سیاست خارجی‌اش قرار داده است. نخستین و شاید تنها ابزار دولت کنونی آمریکا برای شکل دادن به رویداد‌های جهانی، مجازات رقبا و دفع کردن چالش‌های جدی برای اقتدار آمریکا، استفاده از تحریم‌ها بوده است.
براساس ارزیابی‌های شرکت حقوقی چندملیتی گیبسون دان، سال گذشته دولت ترامپ نهصد و چهل و چهار شخصیت و نهاد را تحریم کرده است. به گفته آدام اسمیت –که یکی از مقامات ارشد تحریم‌ها در دولت اوباما رئیس‌جمهور سابق آمریکا بود- امسال انتظار می‌رود این رقم از هزار فراتر رود. بیشترین میزان اعمال تحریم در گذشته به باراک اوباما تعلق دارد که در ۲۰۱۶ ششصد و نود و پنج شخصیت و نهاد را تحریم کرد.
اسمیت گفت: «تحریم‌ها بهترین ابزار برای افرادی مثل ترامپ است که بدون هیچ تجربه دولتی و هیچ ارتباط واقعی در کنگره یا در میان رهبران دنیا رئیس‌جمهور شد. تحریم‌ها به او اجازه می‌دهد به شیوه خود امور را اداره کند. وی فقط مجبور می‌شود یک دستور اجرایی را بنویسد و امضا کند.»
البته مشکل بزرگ این است که تحریم‌ها به ندرت موثر واقع می‌شوند. ایران این موضوع را اثبات کرده است. افزايش نفوذ ایران در خاورمیانه بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵، زمانی که شدیدترین تحریم‌ها علیه این کشور اعمال شده بود نشانه آن است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، حتی قبل از انتخاب ترامپ در ۲۰۱۶، جک لو وزیر خزانه‌داری دولت اوباما درباره استفاده بیش از حد از تحریم‌ها که ممکن است واکنش‌های خطرناکی را در پی داشته باشد، هشدار داد. وی تاکيد کرد: «اگر شرکت‌های خارجی احساس کنند ما بدون بهانه‌های کافی یا به دلایل واهی از تحریم‌ها استفاده می‌کنیم، واکنش‌های خطرناکی به تحریم‌ها خواهند داشت.‌»