شهید درس آزادگی و فداکاری را از سرور آزادگان جهان امام حسین(ع) فرا گرفته بود، که چگونه باید زندگی کرد و چگونه باید از دنیا رفت. خصوصیات اخلاقی و طرز زندگی شهید ولی مزارعی برای همه نمونه و الگو بود. اگر بابت کار طلبی از کسی داشت و این طلب حتی چند ماه و یا چند سال هم طول می‌کشید هیچ وقت طلب‌خواهی نمی‌کرد. شهید ولی مزارعی پس از این‌که مأموریتش در جبهه تمام می‌شد و به روستا برمی‌گشت، همیشه روح و فکرش در جبهه بود و هیچ‌گاه از جبهه غافل نبود. هر هفته با همکاری برادران پایگاه مقاومت و مردم کمک‌های نقدی و جنسی اهالی روستا را جمع‌آوری و به جبهه می‌فرستاد.
شهید در عملیات کربلای ۴ شرکت می‌کند. در سحرگاه پنجشنبه 1365/10/4 پس از حماسه‌آفرینی‌ها و رشادت‌ها در شلمچه به فیض عظیم شهادت نائل می‌آید و به سوی معبود خویش شتافته، به آرزوی خویش که همانا شهادت بود می‌رسد.
بخشی از وصیت‌نامه شهید: همیشه تقوا پیشه کنید و برای خدا قدم بردارید. به جبهه آمده و نگذارید امام تنها بماند. از برادران ستاد مقاومت می‌خواهم که جلسه‌های پایگاه را ادامه دهند و در مسجد حضور داشته باشند؛ نماز خوانده و همیشه به یاد خدا باشند.
ما هر چه داریم باید در راه اسلام و انقلاب فدا کنیم، همچنان‌که امام حسین فدا کرد و همیشه برای رضای خدا کار کنید. به امید پیروزی هرچه زودتر رزمندگان اسلام و به امید روزی که پرچم اسلام در سراسر جهان برافراشته گردد.