با وجود گذشت 7 سال از شروع انقلاب مردم بحرین اما همچنان زوایای جدیدی از خیانت برخی کشورهای عربی در این انقلاب منتشر می‌شود. در این ارتباط پایگاه خبری «منامه پست» با اشاره به تمام دسیسه‌ها و توطئه‌هایی که آل‌خلیفه علیه انقلابیون بحرین طراحی می‌کند، در مطلبی نوشت، جنایت حمد بن عیسی آل‌خلیفه پادشاه بحرین و راشد بن عبدالله آل‌خلیفه وزیر کشور او در سرکوب انقلابیون این کشور تا آنجا پیش رفته است که برای سرکوب مردمی که در انقلابی مسالمت‌آمیز خواستار آزادی و کرامت هستند، دست به دامن نیروهای اردنی شدند بدون اینکه نتایج منفی آن در سطوح مختلف امنیتی، اقتصادی و اجتماعی را در نظر داشته باشند.طبق این گزارش، یکی از نیروهای امنیتی اردنی در اظهاراتی افشاگرانه از تمام اقداماتی که در طول چند سال اخیر علیه بحرینی‌ها صورت گرفته است، پرده برداشت. این نیروی امنیتی، اعلام کرد: «با شعله‌ور شدن انقلاب مردمی بحرین در 14 فوریه 2011 و گردآمدن انقلابیون در میدان لؤلؤء در قلب پایتخت، بحرین در آستانه پایان حکومت قبیله‌ای بود که بیش از دو قرن قدرت را در کشور قبضه کرده بود تا به این ترتیب فصل جدیدی رقم زده شود که در آن دوران ظلم پایان یابد، اما پشت‌پرده اتفاقاتی از سوی کشورهای عرب خلیج فارس و آمریکا رقم زده شد.»
به‌گفته وی، عربستان با اعزام نیروهای سپر جزیره به دخالت نظامی در بحرین اقدام کرد و با استفاده از این نیروها به‌طور مستقیم به سرکوب بزرگ‌ترین تجمع مسالمت‌آمیزی پرداخت که بحرین در تاریخ سیاسی معاصر خود شاهد بود، بااین‌همه تلاش برای از بین بردن انقلاب لؤلؤء ناکام ماند. این سناریویی بود که برای همه روشن و آشکار بود اما یک سال پس از انقلاب 14 فوریه، اخباری درز کرد با این مضمون که نیروهای امنیتی و نظامی اردنی در سرکوب انتقاضه بحرینی‌ها دخالت داشتند، اما دولت بحرین و اردن منکر این قضیه شده و همواره حضور نیروهای اردنی در خاک بحرین را تکذیب می‌کردند. بنابر اعلام منامه پست اطلاعاتی که در این خصوص وجود دارد حاکی از آموزش ویژه نیروهای اردنی برای سرکوب انقلابیون در بحرین بود.
به گزارش تسنیم، اولین اعتراف در این خصوص از سوی دولت بحرین بود به این معنی که «سمیره رجب» وزیر امور رسانه‌ای و سخنگوی دولت که برکنار شده است، در سال 2014 و در جریان سفر رسمی به اردن در گفت‌وگو با «سی.ان.ان.» به حضور نیروهای امنیتی اردنی در بحرین اعتراف کرد. وی در این باره گفت، بر اساس توافق همکاری امنیتی مشترک بین بحرین و اردن، نیروهای اردنی در کشورش حضور دارند. این اعتراف صریح رسوایی بزرگی را برای آل‌خلیفه به‌دنبال داشت و سبب محکومیت آن شد زیرا حاکی از کمک گرفتن از نیروهای خارجی برای سرکوب ملتی بود که به‌طور مسالمت‌آمیز خواستار تغییر اوضاع سیاسی کشورشان هستند. این رسوایی سبب شد اردن نیز به حضور نیروهایش در خاک بحرین اعتراف کند هرچند سمیره رجب از این اظهارات عقب‌نشینی کرد اما دیگر فایده‌ای نداشت. شدت اعتراض و تنش زمانی افزایش یافت که اسناد موجود حاکی از دست داشتن نیروهای اردنی در شکنجه زندانیان در زندان «الجاف» و «جو» بود و اینکه خانواده زندانیان شهادت دادند که فرزندانشان به‌دست این نیروها بدون هیچ رحم و ملاحظه‌ای زیر بدترین شکنجه‌ها قرار گرفتند.