گفت: یادت هست که خودشان را متخصص مذاکرات می‌دانستند و منتقدان را بی‌سواد و ناوارد می‌نامیدند؟!
گفتم: مگر از یادمان می‌رود که می‌گفتند «مدیریت ما، مدیریت ژنرال‌ها است، نه گروهبان‌ها»! و «مردم نوکر نمی‌خواهند، مدیر کار‌بلد می‌خواهند»! و«بابا جمعه تموم میشه و شنبه می‌آد، چه جور آب و صابون بیاریم رویتان را بشوریم»! و «شما می‌خواهید مذاکره کنید؟ شما زبان مذاکره با دنیا را بلد نیستید»! و...
گفت: ولی بازهم دست‌بردار نیستند و با وجود فاجعه‌ای که به ملت تحمیل کرده‌اند، هنوز هم رجز تخصص در مذاکرات می‌خوانند و می‌گویند منتقدان باید عذرخواهی کنند!
گفتم: سرگروهبان در میدان تیر، تفنگ سربازی را گرفت و با عصبانیت گفت؛ نگاه کن تا تیراندازی را یاد بگیری و بعد نشانه رفت شلیک کرد ولی به جای سیبل به پای یکی از سربازها زد. اما بدون آنکه به روی خودش بیاورد به سرباز اولی گفت؛ حالا متوجه شدی؟ تو اینطوری تیر می‌انداختی!