kayhan.ir

کد خبر: ۱۱۸۷۰۹
تاریخ انتشار : ۲۲ آبان ۱۳۹۶ - ۲۰:۲۲
گزارشی از فعالیت‌های یک روحانی کم شنوا

منبری با زبان ‌اشاره


​ اگر تصورتان از یک روحانی یا یک طلبه فعال و پویا تنها یک روحانی خوش صحبتی است که منبرهای شلوغی دارد و فایل صوتی هایش دست به دست می‌چرخد باید با «علیرضا سلمانیان» آشنا شوید. وی روحانی کم شنوایی است که تلاش می‌کند فعالیت‌های فرهنگی زیادی در حوزه ناشنوایان انجام دهد تا زندگی را برای ناشنوایان کشور آسان‌تر کند.
این روحانی سمنانی شنوا وارد حوزه شد اما به مرور دچار کم شنوایی شد اما راهش را ادامه داد تا امروز نماینده ناشنوایان در حوزه باشد و فعالیت‌های فرهنگی زیادی برایشان انجام دهد. روحانی جوانی که منبرهایش هم برای ناشنوایان به زبان‌اشاره‌است و تلاش‌های زیادی کرده تا بتواند خلأ‌های فرهنگی و مذهبی را در زندگی ناشنوایان پر کند. آقای سلمانیان که به تازگی همراه کاروانی از ناشنوایان به سفر کربلا مشرف شده ‌بود با کمک برادرش و از طریق لب‌خوانی گفت‌و‌گویی با مجله مهر داشته است.

* متولد چه سالی هستید و از چه سالی وارد حوزه شدید؟
متولد ۱۳۶۲ هستم و از سال ۷۷ وارد حوزه شدم. 6 سال در حوزه شهرستان و تهران مشغول به تحصیل بودم و بعد از آن برای ادامه تحصیل در سطوح عالی به شهر قم رفته و مشغول به تحصیل شدم. درحال حاضر طلبه درس خارج هستم و سطح ۳ را به پایان رسانده‌ام.
* چه شد که وارد حوزه شدید و حوزه علمیه را جایی برای تحصیل انتخاب کردید؟
اول اینکه سفارش پدرم بود که وارد حوزه شوم. خودم هم بسیار علاقه داشتم که وارد حوزه شوم. من از ابتدا کم شنوا نبودم. حادثه‌ای رخ داد و از یک ارتفاعی پرت شدم. به علت ضربه‌ای که به سرم وارد شد به مرور باعث کم شنوایی‌ام شد. الان هم اگر دوباره به گذشته ام برگردم باز هم حوزه را انتخاب می‌کنم چون مطمئن هستم که به غیر از حوزه نمی‌توانم موفق شوم.
* بعد از اینکه کم شنوا شدید. واکنش بقیه چه بود. از شما نمی‌خواستند که حوزه را رها کنید و به کار دیگری فکر کنید؟
مشکلات برای طلبه شدن زیاد بوده و هست و طبیعتا حرف مردم هم در این مورد زیاد بود. اما هیچوقت مشکل من برای ورود به حوزه و ادامه تحصیل کم شنوایی نبود. من از هیچکدام دلسرد نشدم و با کمک خدا توانستم درسم را ادامه بدهم.
* باتوجه به اینکه کم شنوا هستید، درس خواندن و سرکلاس رفتن شما در حوزه به چه شکل بود؟ چطور توانستید از عهده کار بربیایید؟
درس خارج کتابی ندارد و باید سرکلاس بنشینید و بنویسید. برای همین من از جزوه دوستانم استفاده می‌کنم و همان را می‌خوانم. من از ۱۵ سالگی وارد حوزه شدم اوایل شنوایی کمی نداشتم. اما شنوایی من همینطور کمتر و کمتر شد تا جایی که دیگر نمی‌توانستم سرکلاس بروم. بعد از آن کتاب‌های ترجمه و تلخیص را می‌گرفتم و می‌خواندم و امتحان می‌دادم و به ترم‌های بالاتر رفتم و در حال حاضر دارم پایان نامه سطح ۳ را می‌نویسم.
*درحال حاضر مشغول چه فعالیتی هستید؟
در حال حاضر عضو هیئت‌مدیره کانون ناشنوایان استان سمنان هستم. البته فعالیت‌های فرهنگی من فقط در حوزه ناشنوایان نیست. امام جماعت مسجد و سازمان بهزیستی هم هستم. کارهای فرهنگی و تفریحی هم برای ناشنوایان انجام می‌دهم. به طور مثال به آنها مفاهیم دینی و احکام را با زبان‌اشاره آموزش می‌دهیم و یک طورهایی منبرهایم با زبان‌اشاره است. چند روز قبل هم کاروانی تدارک دیدیم که ناشنوایان را به سفر کربلا بردیم. الحمدلله خیلی خوب بود و ناشنوایان هم با ما همکاری بسیار خوبی داشتند. از آن طرف هم مردم عراق خیلی با ما خوب برخورد کردند. چون ما کارت‌هایی داشتیم که نشان می‌داد ناشنوا هستیم و در گشت و بازرسی‌ها و مرز با ما بسیار خوب برخورد شد و توانستیم زودتر و راحت‌تر از بقیه زائران که شنوا هستند از مرز و گشت‌های بازرسی عبور کنیم و کل سفر واقعا حال و هوای معنوی بسیار خوبی داشت.
* در کشور چند طلبه ناشنوا و یا کم شنوا مثل شما وجود دارد؟
احتمالا هیچ طلبه و روحانی ناشنوایی در کشور وجود ندارد و می‌توانم بگویم به احتمال زیاد تنها من طلبه و روحانی کم شنوا در کشور هستم. یک جورهایی احساس خاص بودن می‌کنم.
* حوزه علمیه‌ای مخصوص ناشنوایان وجود ندارد؟
خیر. اتفاقا خیلی دوست داشتم حوزه علمیه به ما کمک کند. ما یک واحد تبلیغی ناشنوایان در شهر قم داریم که مخصوص ناشنوایان است که در این واحد با تعدادی از دوستان روحانی شنوا در آنجا فعالیت فرهنگی می‌کنیم که این سفر کربلا هم حاصل فعالیت‌های ما در این واحد بود. اما از طرف حوزه اقدامی درخصوص ناشنوایان نشده و این واحد توسط خودمان درست شده است. در همین سفر کربلا خیلی از ناشنوایان دوست داشتند که طلبه شوند، اما یکی از شروط ورود به حوزه سلامت کامل جسمی است و به معلولین اجازه ورود نمی‌دهند. من هم ابتدا که وارد شدم مشکل شنوایی نداشتم به مرور این مشکل به وجود آمد.
*تلاشی شده که ناشنوایان همانطور که در مدرسه و دانشگاه تحصیل می‌کنند به حوزه‌های علمیه‌ هم برای تحصیل ورود کنند؟
هیچ وقت فکر نمی‌کردیم که یک روز ممکن است ناشنوایان بخواهند در حوزه تحصیل کنند. اما در سفری که داشتیم مشتاقان ناشنوای زیادی دیدیم که دوست داشتند در حوزه تحصیل کنند و به نظرم می‌شود فکری به حال این موضوع کرد. اما متاسفانه درحال حاضر چنین امکانی وجود ندارد. امیدواریم در آینده تدبیری اندیشیده شود.
*شما در شبکه‌های اجتماعی صفحه پربازدیدی دارید، به عنوان یک روحانی دوست داشتید چه تصویری از خودتان به مخاطب نشان دهید؟
اولا من در صفحه ام به عنوان یک روحانی، سعی کردم خشک نباشم و با جوانان و افراد کم سن و سال ارتباط گیری داشته باشم و بتوانم روحانیت را برایشان طوری نشان بدهم که ذهنیت منفی و خشکی که از روحانیون در میان مردم وجود دارد تغییر کند. من سعی کردم جلوتر از آنکه به عنوان یک روحانی فعالیت کنم به عنوان یک جوان پر انرژی فعالیت کنم. طبق گفته‌های مقام معظم رهبری حوزه باید چشم اندازی برای آینده داشته باشد و حوزه‌ها باید با جوان‌ها و جامعه ارتباط بگیرند. تا اینطور نشود که در ۲۰ سال آینده هیچ حرفی نداشته باشیم که به جوان‌ها بزنیم.
* آیا مخاطبان از کم شنوا بودن شما خبر دارند؟
 در فضای مجازی به جز چندنفر محدود کسی از کم شنوا بودن من خبر ندارند. بیشتر فکر می‌کنند که من مبلغ ناشنوایان هستم نه اینکه خودم هم کم شنوا باشم.
* در چند مورد دیده‌ایم که شما در فیلم‌های کوتاه هم حضور داشته‌اید؟ گویا به فعالیت‌های هنری علاقه مندید؟
بله در رابطه با ناشنوایان فیلم کوتاه بازی کردم و علاقه زیادی به بازیگری دارم. فیلمی هم برای اجلاس سراسری نماز بازی کردم. فیلمی هم بازی کردم که داستان یک جوان ناشنواست که سعی می‌کند برای عزاداری هیئتی مخصوص ناشنوایان داشته باشد.
*درخواستی از مسئولین دارید که به ناشنوایان مربوط باشد؟
من واقعا از مسئولین می‌خواهم که فکری به حال‌اشتغال ناشنوایان کنند. الان خود من به خیلی از سازمان‌ها و ادارات برای‌اشتغال رفتم اما نتیجه‌ای نگرفتم. در قانون، ناشنوایان سهمیه شغلی در ادارات دارند، اما من تا به حال ندیده‌ام که این قانون در ادارات اجرا شده باشد. واقعا از دولت می‌خواهیم این قانون اجرا شود. باید هرچه سریعتر لایحه حمایت از حقوق معلولین در مجلس تصویب شود، چون افراد ناشنوا و معلول، واقعا توانایی کمی ندارند و حتی ممکن است بهتر از یک فرد سالم کار انجام دهند چون به اعتقاد من نسبت به انجام وظایفشان احساس مسئولیت بیشتری دارند که به نحو احسن انجام دهند. اگر‌اشتغال ناشنوا حل شود بخش بزرگی از مشکلات ناشنوایان حل خواهد شد.
*خطاب به ناشنوایان حرفی ندارید؟
من از همه آنها می‌خواهم این ضعفشان را نادیده بگیرند و خودشان را باور کنند. اگر در خودشان خودباوری ایجاد کنند می‌توانند به خوبی وارد اجتماع شوند و بهتر از بسیاری از آدم‌های شنوا فعالیت کنند.