پرخوری با بدن چه میکند؟
تحقیقات نشان داده تنها یک روز پرخوری کردن با غذاهایی که سرشار از چربیهای مضر هستند هم می‌تواند به سلامت بدن آسیب برساند.
در این تحقیق محققان 15 فرد سالم را مورد آزمایش قرار دادند و به آنها یک وظیفه سپردند. آنها برای یک روز میتوانستند برنامه غذایی سرشار از غذاهای خوشمزه با چربی بالا، مانند سوسیس، تخم مرغ سرخ کرده، برگر و چیز کیک استفاده کنند که در مجموع 78 درصد بیشتر از کالری بود که روزانه و به طور عادی مصرف میکردند. سپس محققان سطح قند خون این افراد را اندازه گیری و با سطح قند خونشان قبل از این برنامه مقایسه کردند.
نتیجه چه بود؟ یک روز پرخوری با غذاهای پرچرب و مضر باعث شده بود حساسیت بدنشان به انسولین تا 28 درصد پایین بیاید. حساسیت به انسولین یعنی بدن چقدر سریع به انسولین واکنش نشان دهد، هورمونی که به سلولها اجازه می‌دهد قند را از خون جذب و به عنوان انرژی مصرفش کنند.
اگر حساسیت به انسولین کم شود، ممکن است بدنتان به انسولین بیشتر و بیشتری نیاز پیدا کند تا به کمکش قند خون را جذب کند. در نهایت ممکن است قادر نباشد به اندازه کافی انسولین ترشح کند تا این وظیفه کامل شود. بنابراین در جریان خون قند اضافی انباشته می‌شود. این حالت می‌تواند در پایان باعث پیش دیابت یا دیابت شود.
این یافتهها نشان می‌دهد تنها یک روز پرخوری کردن و استفاده از غذاهای ناسالم می‌تواند روی قابلیت پردازش قند توسط بدن تاثیر بگذارد.
تولید بیش از حد انسولین توسط پانکراس به صورت مداوم می‌تواند باعث اختلال در عملکرد پانکراس شود طوری که وقتی بدن به انسولین نیاز دارد نتواند آن را به اندازه کافی در اختیارش قرار دهد.
البته در اینجا چند مورد وجود دارد که باید به آنها اشاره شود: اول اینکه به خاطر نوع طراحی تحقیق، محققان نمیتوانند بگویند دقیقا مشکل از کدام قسمت برنامه غذایی است، میزان بالای کالری؟ درصد بالای چربی؟ یا ترکیبی از هر دو؟
دوم اینکه تحقیقات، اختلال شدیدی در حساسیت به انسولین نشان می‌دهد، اما محققان دقیقا از پیامدهای آن برای سلامت مطلع نیستند. برای مثال محققان به این موضوع نپرداخته‌اند که در صورت بازگشت فرد به الگوی غذا خوردن معمولی چه اتفاقی میافتد یا اگر الگوی پرخوری به همان شکل ادامه پیدا کند، مشکلاتی که برای انسولین پیش میآید بیشتر خواهد شد یا خیر.
بنابراین برای بررسی این راهها به تحقیقات بیشتری نیاز است.
اما آنچه مسلم است این است که افراد مستعد برای ابتلا به دیابت نوع 2 و کسانی که فعالیت ندارند و یکجا می‌نشینند و اضافه وزن هم دارند، بیشتر از دیگران دچار مشکلات ناشی از کاهش حساسیت به انسولین می‌شوند.