گزارش خبری کیهان
زورگویی آمریکا در صدور روادید برای نماینده جدید ایران
تصویب لایحه برای ممانعت از ورود نماینده جدید ایران در سازمان ملل به آمریکا بدون حتی یک رای مخالف در کنگره حتی تعجب روزنامه کریستین ساینس مانیتور را نیز بر انگیخت.
این روزنامه با تاکید به این که آمریکا حق چنین کاری را نداشته است، نوشت: آمریکا تنها یکبار از صدور ویزا برای یک مقام خارجی جهت ورود به سازمان ملل امتناع کرد: در سال 1988 این کشور مانع ورود یاسر عرفات، رهبر سابق تشکیلات خودگردان فلسطین شد و این اقدام منجر به محکومیت آمریکا در مجمع عمومی با رای 151 به دو به دلیل نقض توافقنامه مقر شد. تنها آمریکا و اسرائیل جواب «نه» به این رایگیری دادند.
اما بعد از گذشت 25 سال از آن تاریخ و اتفاق نادر در جدید ترین اقدامات خصمانه علیه کشورمان و در پرتاب آجری دیگر بر دیوار بلند بیاعتمادی بین ایران و آمریکا، کنگره، سنا و کاخ سفید هم قسم شدهاند که دولت آمریکا از صدور ویزا برای حمید ابوطالبی به عنوان نماینده جدید ایران در سازمان ملل به بهانه نقش وی در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی خودداری کند. هنوز به درستی معلوم نیست که کدام یک از دو طرف بالاخره از موضع خود کوتاه خواهد آمد یا دو طرف به موضعی میانه تن خواهند داد ولی آن چه که مسلم است. کارشکنی آمریکا در صدور ویزا برای ابوطالبی نمونهای دیگر از دلایل بیاعتمادی به آمریکا است. انتظار به حق افکار عمومی این است که با توجه به حق قانونی ایران در تعیین نماینده خود در سازمانهای بینالمللی دولت از موضع خود در این زمینه کوتاه نیاید چرا که هر امتیاز و عقبنشینی به فرموده رهبر معظم انقلاب دشمن را در برداشتن گامهای بعدی جریتر میکند.
تعلل چند ماهه آمریکا
در صدور ویزا
نیمه دی ماه سال گذشته بود که خبرگزاری فارس خبری را منتشر کرد مبنی بر اینکه قرار است حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیسجمهور احتمالا به جای محمد خزاعی عهدهدار ریاست دفتر نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل خواهد شد. موضوعی که بعد از گذشت 2 ماه به سرعت به یکی از چالشهای سیاست خارجی دولت روحانی تبدیل شد.
بر اساس برخی گزارشها، وزارت امور خارجه چند ماه پیش از اتمام ماموریت خزاعی برای ابوطالبی درخواست ویزا کرده بوده اما تا اسفند ماه سال گذشته هیچ خبری مبنی بر صدور ویزا برای وی به اطلاع ایران نمیرسد. اما روز 20 اسفند انتشار خبری در فضای مجازی موضوع اعزام سفیر جدید ایران در سازمان ملل را وارد فاز جدیدی میکند. خبرنگار روزنامه واشنگتن پست در وبلاگ شخصی خود و پس از آن در صفحه سیاسی این روزنامه با طرح این پرسش که «ایرانیان از خود میپرسند چگونه این فضای باز و جدید گفتگو قرار است به اشتراک گذاشته شود حال آنکه تهران قادر نیست مقام عالی رتبه خود را که میتواند نقش مهمی در باز شدن انجماد دیپلماتیک داشته باشد، به دفترش در سازمان ملل اعزام کند؟» تلویحا ماجرای عدم صدور ویزا برای سفیر جدید ایران در سازمان ملل را مورد اشاره قرار میدهد.
این خبرنگار آمریکایی در ادامه مطلب خود مینویسد: «او (ابوطالبی) چندین ماه است که منتظر ویزای آمریکا است اما هیچکس در تهران دلیل این تاخیر در صدور ویزا را نمیداند.»
اما موضوع عدم صدور ویزا برای ابوطالبی از سوی دولت آمریکا که حالا دیگر شکی باقی نمانده بود که تنها گزینه دولت برای نمایندگی ایران در سازمان ملل است بعد از تعطیلات عید ابعاد تازه و گستردهای به خود گرفت. وکنگره و سنای آمریکا رسما بر اساس این ادعا که ابوطالبی در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی در سال 58 دخالت داشته خواستار عدم صدور ویزا برای وی شدند.
این در حالی است که، ابوطالبی چند روز پیش از پررنگ شدن حواشی اعزامش به آمریکا، درباره حضور خود در میان دانشجویان خط امام میگوید: واقعیت این است که من در سیزده آبان آن سال و زمان اشغال اصلا در تهران نبودم که از این امر مطلع و یا در آن مشارکت و یا حضور داشته و یا نامم مطرح باشد؛ بلکه من در اهواز از ما وقع مطلع شدم. مدتی بعد که به تهران آمدم یک روز مرحوم شهید دادمان به واسطه یکی دیگر از شهدا و فرماندهان جنگ تحمیلی به نام مرحوم شهید ذاکر به من پیغام داد که آنها برای ترجمه به زبان فرانسه به کسی نیاز دارند که بتواند این کار را انجام دهد؛ من پذیرفتم و از منزل به فرودگاه رفتم و به همراه نماینده ویژه پاپ رهبر مسیحیان کاتولیک که وارد تهران شده بود برای اولین بار وارد سفارت شدم. یکی دو باردیگر هم وقتی که درارتباط با خارج، کار ترجمه لازم بود آنرا به زبان انگلیسی و یا فرانسوی انجام دادم، مانند: ترجمه در زمان آزادی کارکنان زن و سیاه پوستان در کنفرانس مطبوعاتی؛ که جنبهای کاملا انسان دوستانه داشت.
کارشکنی سنا و کنگره
کارشکنی قانونگزاران آمریکایی در مقابل نماینده جدید ایران در سازمان ملل زمانی وارد مرحله تازهای شد که «تد کروز» سناتور جمهوری خواه ایالت تگزاس طرحی را به کنگره آمریکا پیشنهاد داد که بر اساس آن واشنگتن مجاز است ورود افرادی که برای منافع این کشور تهدید محسوب میشوند و یا این منافع را پیش از این مورد تهدید قرار داده اند، را به خاک این کشور محدود کند.پیش از وی نیز سایر سناتورها در نامهای به جانکری وزیر خارجه آمریکا، ابوطالبی را از «توطئه گران اصلی»!؟ در بحران گروگان گیری لانه جاسوسی توصیف کرده و نامزدی او را «سیلی به صورت آمریکایی ها »عنوان کردند. سنای آمریکا نیز روز 19 فروردین جاری، طرح ارائه شده از سوی سناتورهای آمریکایی را تصویب کرد و بر اساس این طرح ورود حمید ابوطالبی به این کشور ممنوع شد .پس از مجلس سنای آمریکا، کنگره این کشور دست به کار شد و طرح مشابهی را تصویب کرد که بر اساس آن ابوطالبی نمیتواند وارد خاک این کشور شود.نمایندگان کنگره آمریکا نیز در بیانیه نسبت به معرفی ابوطالبی برای حضور در آمریکا به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل انتقاد کردند.
کاخ سفید: ویزای آمریکا برای ابوطالبی صادر نمیشود
به دنبال سنا و کنگره سخنگوی کاخ سفید نیز رسما اعلام کرده که به ایران و سازمان ملل اعلام شده است که برای سعید ابوطالبی ویزای آمریکا صادر نمیشود. خبرگزاری رویترز طی خبری به نقل از جی کارنی «سخنگوی کاخ سفید»با عنوان این مسئله که دولت و سنای آمریکا در این زمینه همراهند، نوشت: کاخ سفید، متذکر شد که ارتباط «ابوطالبی» با ماجرای گروگان گیری کارکنان سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۳۵۸ علت رد درخواست ویزای او برای ورود به آمریکا بوده است. جی کارنی گفت: پیشتر به سازمان ملل و دولت ایران، گفته شده بود که ویزای آمریکا برای «ابوطالبی»، صادر نخواهد شد. در همین ایام، «ماری هارف» معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز گفت: «ما فکر میکنیم که اعلام نام این فرد (ابوطالبی)، بشدت دردسرساز خواهد بود. ما اکنون، از نزدیک این موضوع را مد نظر داریم و نگرانیهای جدی خود را درباره این معرفی احتمالی؛ با دولت ایران در میان گذاشته ایم
روز دوشنبه نیز آسوشیتدپرس به نقل از سامانتا پاور، نماینده آمریکا در سازمان ملل اعلام کرد که انتخاب حمید ابوطالبی بهعنوان نماینده ایران در سازمان ملل قابل قبول نیست و ایران باید فرد دیگری را برای این سمت انتخاب کند.
افخم: ایران شکایت میکند
به دنبال موضع مشترک سنا، کنگره و کاخ سفید در موضوع عدم صدور ویزا برای حمید ابوطالبی تا کنون مسئولان دستگاه سیاست خارجی کشورمان موضع مشترک و واحدی را اتخاذ کردهاند و انتظار افکار عمومی نیز این است که بر اساس حق نظام اسلامی در تعیین نماینده خود در سازمانهای بینالمللی این موضع حفظ شود.